Daar istie weer, de meest arbitraire opsomming van het jaar: de lijst met de beste nieuwe series van 2020. Zoals altijd, verre van compleet en natuurlijk zo subjectief als het maar zijn kan. Over de volgorde kunnen we het oneens zijn, maar niet over het feit dat er weer een heleboel lekkers tussen staat. Voel je vrij om ‘m te delen met je vrienden, familie, collega’s, groenteboer en je yoga-instructeur. Het levert je alvast wat karmapunten op die je in 2021 vast weer broodnodig gaat hebben.
I Know This Much Is True (HBO)
9
I Know This Much Is True is niet alleen de beste, maar ook de meest deprimerende serie van het jaar. Zorg dat je tijdens het kijken van dit zwaarmoedige familiedrama niet alleen de borrelnootjes, maar ook een flinke schaal Prozac binnen handbereik hebt. Mark Ruffalo hengelde eerder dit jaar een Emmy binnen voor zijn dubbelrol in dit meeslepende verhaal en dat is het schoolvoorbeeld van rechtvaardigheid. Zelden maakte iemand meer indruk in een serie dan Mark.
The Last Dance (ESPN/Netflix)
9
ESPN en Netflix bleven de premièredatum maar voor zich uit schuiven, maar toen was daar dan toch The Last Dance. Een documentairereeks die zoveel meer is dan het verhaal van Michael Jordan en zijn onoverwinnelijke, nineties Chicago Bulls. Het is onversneden sentiment voor iedere (eind) dertiger die vroeger op het basketbalveldje ruzie kreeg over wie er Michael Jordan mocht zijn. Met The Last Dance knutselde Andy Thompson – oom van drievoudig NBA-kampioen Klay Thompson – misschien wel de beste sportdocumentaire ooit.
Gangs Of London (Sky Atlantic/Cinemax)
8,5
Gangs Of London is Het zwanenmeer van de martial arts-series. Het wordt wel heel erg moeilijk om te zeggen dat je geweld niet mag verheerlijken als het zo belachelijk vet in beeld wordt gebracht. Het geluid van krakende schedels klonk nog nooit zo lekker. Regisseur Gareth Evans heeft blijkbaar een broertje dood aan less is more, want de waanzin wordt met iedere aflevering groter. Dit is een maffia-epos dat strak staat van de steroïden en het is iedere seconde smullen geblazen.
Zerozerozero (Sky Atlantic)
8+
Met Zerozerozero is opnieuw een boek van Roberto Saviano verfilmd. Gooide hij eerder al hoge ogen met Gomorra, nu doet Saviano dat nog eens dunnetjes over met dit spijkerharde maffiadrama. Mocht je na een teleurstellende beroepskeuzetest een carrière in de internationaal georganiseerde misdaad overwegen, dan zou ik toch eerst even Zerozerozero checken. Beoordelingsgesprekken in deze sector eindigen namelijk vaak met een pistool op je hoofd. Daar moet je ook maar zin in hebben. Dan kun je er misschien maar beter een lekker serietje over kijken en daarvoor is Zerozerozero meer dan geschikt.
I May Destroy You (HBO/BBC)
8+
Dat series niet alleen maar simpel vermaak hoeven te zijn en af en toe best een beetje mogen schuren, bewijst I May Destroy You. Dit nieuwe drama van Michaela Coel – eerder al verantwoordelijk voor de serie Chewing Gum – is rauw, eerlijk, ongefilterd en recht in je gezicht. Het is bij vlagen zo intens dat het bijna ongemakkelijk wordt. Het gaat over (de grenzen van) seksuele vrijheid, lichamelijk integriteit en wat er gebeurt als deze niet gerespecteerd wordt. Pittige kost, maar ook met de nodige comic relief.
The Plot Against America (HBO)
8+
Na The Man In The High Castle komt ook The Plot Against America met een stukje creatieve geschiedschrijving. Wat zou er met Amerika zijn gebeurd als er tijdens de tweede wereldoorlog een nazi-lievende bondgenoot in het Witte Huis had gezeten? Je weet wel, een president die tijdens besloten feestjes krankzinnige dingen zou kunnen zeggen als: “Bijna iedereen die ik ken is antisemiet’. Net als The Handmaid’s Tale voelt ook de verfilming van Philip Roth’s roman op de één of andere manier akelig actueel en alleen dat is al een reden om deze te kijken.
Kalifat (SVT)
8+
Na het overweldigende succes van Borgen, The Killing en The Bridge is de serienachtkaars in Scandinavië langzaam een beetje uit gegaan. Met het aangrijpende Kalifat dropten de Zweden in 2020 hun beste serie sinds jaren en dat is nogal verrassend, want er zit niet eens een sociaal gehandicapte, vrouwelijke detective in. Doorgaans toch hun handelsmerk. Daar waar veel series een karikatuur maken van het moslimterrorisme, probeert Kalifat het eerlijke verhaal te vertellen. Het verhaal van ontgoochelde, boze jongeren die hun toevlucht zoeken in een kwaadaardige ideologie die alleen maar verliezers kent.
The Queen’s Gambit (Netflix)
8+
Wat voor Unorthodox geldt, kan ook over The Queen’s Gambit gezegd worden. Het is niet je standaard Netflix-serie. Wie had gedacht dat er in speelgoedwinkels over de hele wereld geen schaakbord meer te verkrijgen zou zijn, omdat Netflix zo nodig het verhaal moest vertellen van een meisje dat wereldkampioen schaken wilde worden? Ik niet. En Netflix zelf trouwens ook niet. Het overweldigende succes van The Queen’s Gambit kwam ook voor hen als een volslagen verrassing, maar het is meer dan terecht.
Unorthodox (Netflix)
8
Netflix gaat normaalgesproken niet voor sober en ingetogen, maar het indrukwekkende Unorthodox laat zien dat ze best uit een ander vaatje kunnen tappen, als ze willen. Deze arthouserige serie – over een jonge, orthodox-joodse vrouw die New York en haar gearrangeerde huwelijk ontvlucht voor de vrijheid van het onbekende Berlijn – is de verandering van spijs die doet eten. Dit beklemmende drama zit ramvol symboliek en had – wat mij betreft – best nog wat extra afleveringen mogen hebben.
Mrs. America (FX, 2020)
8
Voor een petitie over de ontmanteling van het vastgeroeste patriarchaat hoefde je niet op haar handtekening te rekenen. De aartsconservatieve Phyllis Schlafly had een broertje dood aan de vrouwenbeweging van de jaren ’70. Ze zag haar bh’s liever netjes opgevouwen in de kast, dan brandend op een grote stapel. In het stilistisch verantwoorde Mrs. America vertelt FX haar verhaal en dat is – ook voor de verstokte feministen onder ons – verrassend interessant om naar te kijken. En vermakelijk!
Ted Lasso (Apple TV+)
8-
Op Twitter omschreef iemand Ted Lasso als: ‘janken na een knuffel waarvan je niet wist dat je hem zo hard nodig had’. Deze komedie had inderdaad op geen beter moment kunnen komen. Het is feel good-televisie op z’n allerbest. Het perfecte medicijn tegen de somberheid na een meedogenloos terrorjaar. Laat je niet afschrikken door de overdaad aan voetbalgerelateerde zaken in de trailer, want dat is allemaal slechts bijzaak. Zelfs de grootste voetbalhater blijft na het zien van Ted Lasso met een warm gevoel achter op de bank. Gegarandeerd.
Defending Jacob (Apple TV+)
8-
De series van Apple TV+ zien er misschien wel net zo gelikt uit als hun befaamde laptops en telefoons, inhoudelijk zijn de nazaten van Steve Jobs niet bang om voor lekker rauw en duister te gaan. Ook Defending Jacob is daar weer het bewijs van. Captain America – Chris Evans – heeft zijn cape aan de wilgen gehangen en is nu een openbaar aanklager wiens veertienjarige zoon wordt beschuldigd van moord. Deze thriller wordt met de aflevering donkerder en komt met een einde waarbij je alleen nog maar tegen je televisie kunt schreeuwen.
I.M (AVROTROS)
8-
Regisseur Michiel van Erp is met Ramses verantwoordelijk voor één van mijn favoriete dramaseries van eigen bodem en met het ontroerende I.M. voegt hij daar nu nog een serie aan toe. De verfilming van de gelijknamige (auto)biografie – over de roerige relatie van mediaman Ischa Meijer en beginnend schrijfster Connie Palmen – is intiem, puur en uiterst sympathiek. Zwaai met deze titel als mensen op een feestje weer eens ongefundeerd beweren dat we in Nederland geen goede series kunnen maken.
Hunters (Amazon)
8-
Hunters – een serie over nazi-jagers in het Amerika van de jaren ’70 – is misschien wel de meest schizofrene serie ooit. Het compleet gestoorde begin had zo uit de pen van Quentin Tarantino kunnen komen, maar eenmaal halverwege stort de boel als een kaartenhuis in elkaar. Deze serie van Jordan Peele – tevens maker van de horrorfilms Get Out en Us – had eigenlijk een stuk lager moeten staan, maar wordt gered door een aantal scènes die voor altijd op mijn netvlies gebrand zullen staan. Het is daarmee met stip mijn love to hate-serie van 2020.
Locke And Key (Netflix)
8-
Hij heet Joe Hill, is de zoon van Stephen King, laat zijn werk ook graag verfilmen en staat derhalve op de aftiteling van een fantasyserie over een haunted house vol verborgen super powers. What’s not to like? Locke & Key is na NOS4A2 alweer de tweede liefdesbaby van Hill die – met succes – in bewegend beeld is gegoten. Met een slagingspercentage van twee uit twee zit hij dan ook ver boven het gemiddelde van zijn vader, wiens werk met enige regelmaat zwaar vernacheld wordt. Locke & Key is een geslaagde mix tussen The Haunting Of Hill House en Stranger Things, met hier en daar een vleugje Harry Potter.
Hollywood (Netflix)
8-
In zijn zo’n kenmerkende, enigszins hysterische stijl schetst Ryan Murphy – de man achter series als American Horror Story, Feud en Pose – met Hollywood een alternatieve versie van het Hollywood van de jaren ’50. Het is een licht activistisch sprookje, waarin Murphy de macht legt bij groepen voor wie dat in de dagelijkse werkelijkheid niet altijd een gegeven is. Op basis van het bovenstaande zou de indruk kunnen ontstaan dat Hollywood niet meer is dan een hoop politiek correct geschreeuw vanaf de zeepkist, maar niks is minder waar, het is ook gewoon een hele lekkere serie vol uiterst kleurrijke figuren.
The Undoing (HBO, 2020)
8-
The Undoing is een verradelijk verslavend familiedrama wat nog het meest weg heeft van een soort donkere Goede Tijden Slechte Tijden. Het is een vermakelijk soap vol cliffhangers en in de Amerikaanse Rozenboom zijn Nicole Kidman, Hugh Grant en Donald Sutherland de stamgasten. Fanboys en -girls van Big Little Lies moeten hier sowieso even tijd voor vrijmaken.
Perry Mason (HBO)
7,5
Het juridische drama Perry Mason heeft nagenoeg alles wat de gemiddelde HBO-serie zo lekker maakt: een cast om de vingers bij af te likken, ongeëvenaarde styling en een heerlijk stemmige cinematografie. Het enige wat een beetje ontbreekt is vaart. Tempo. Het is niet de ultieme binger. Integendeel. Knappe jongen die er drie afleveringen op rij doorheen tikt. Dit eerste seizoen voelt als één lange introductie, de opmaat voor alles wat nog komen gaat. Ondanks dat is het de investering van je tijd meer dan waard, want in het inmiddels aangekondigde tweede seizoen wordt geheid een tandje bijgeschakeld.
Hillary (Hulu)
7,5
Ze kwam, zag en overwon, niet. In de openhartige documentaire Hillary zien we hoe Hillary Clinton in 2016 een gooi deed naar het presidentschap, maar uiteindelijk – tegen alle verwachtingen in – als verliezer uit de bus kwam. Het was een nieuw hoofdstuk in een politieke carrière die wordt gekenmerkt door weerstand, argwaan en de nodige teleurstelling. En dan heb je ook nog een vent die ‘m maar niet in z’n broek kan houden.
Dave (FXX)
7,5
Heel kort door de bocht is Dave een beetje de witte, Joodse versie van Atlanta. Als Lil Dicky harkte hij links en rechts (honderden) miljoenen streams binnen, maar wie is eigenlijk die ietwat ongemakkelijke gast achter dat succesvolle, rappende alter ego? Nou, Dave dus. Vooral kijken als je niet bang bent voor een ongezonde dosis absurditeit en awkwardness.
Mythic Quest: Raven’s Banquet (Apple TV+)
7,5
Als The Office en The Big Bang Theory samen een liefdesbaby zouden produceren, dan heette hij waarschijnlijk Mythic Quest. Deze uiterst makkelijk verteerbare komedie heeft de kantoorhumor van The Office, het nerdgehalte van The Big Bang Theory en de grappige ongemakkelijkheid van It’s Always Sunny In Philadelphia. Dat laatste is niet heel erg verwonderlijk, aangezien beide series uit de koker van Rob McElhenney komen. Als jij je weekenden structureel gebruikt om jezelf vierkante ogen te gamen, dan is dit sowieso een serie voor jou.
Upload (Amazon)
7,5
Soms heeft je leven gewoon een makkelijk verteerbare romcom nodig en dan is Upload een verrassend sympathieke serie die voldoet aan alle eisen. Het is er één uit het brein van Greg Daniels, al laat hij zijn bekende mockumentary stijl – die we kennen van series als The Office en Parks And Recreation – deze keer wel links liggen. Het is allemaal wat gepolijster dan je van hem gewend bent, maar daarmee zeker niet minder vermakelijk. De perfecte serie om samen met je eerstvolgende tinderdate te kijken, wanneer we die verdomde corona definitief op de knieën hebben.
Normal People (Hulu/BBC)
7,5
Heb jij ook wel eens een vriend(in) gehad die in een doodvermoeiende knipperlichtrelatie zat waar maar geen einde aan leek te komen? Dat jij de boel vanaf de zijlijn aanschouwde en jezelf afvroeg waar die twee in hemelsnaam mee bezig waren? Ja? Nou dat is Normal People, maar dan verpakt als serie. Het is een over-emotionele, eeuwigdurende parendans die voor niemand logisch is, behalve voor de twee betrokkenen zelf.
The Outsider (HBO)
7,5
In het verleden zijn de boeken van Stephen King niet altijd eer aangedaan, wanneer ze in een seriejasje werden gehesen. Echter, voor deze verfilming hoeft de gelauwerde scifi- en horrorschrijver zich echt niet te schamen. The Outsider is – zoals we inmiddels van HBO gewend zijn – grimmig, duister en ietwat highbrow. Deze whodunnit heeft niet de snelheid om op de 100-meter-sprint hoe ogen te gooien en moet dus – a la het eerste seizoen van True Detective – op het dooie gemakje geconsumeerd worden.
Dérapages (Arte)
7,5
Op het voetbalveld joeg hij bij vlagen de mensen al de stuipen op het lijf en in Dérapages doet Éric Cantona dat nog eens dunnetjes over. Het leven heeft hem stapje voor stapje richting de afgrond geduwd en het is slechts een kwestie van tijd voordat alle stoppen doorslaan. Het levert een lekkere grimmige Franse thriller op met een oud-voetballer die gemaakt is voor de rol van opgefokte man met verdampte dromen.
Tiger King (Netflix)
7,5
Een krankzinnige docureeks die maar weinig uitlegt behoeft, want de hele goegemeente en zijn moeder keek Tiger King. Netflix heeft er een handje van om de meest bizarre true crime-verhalen uit hun mouw te toveren. Het begon met Making A Murderer, ze deden het nog eens dunnetjes over met The Keepers en Don’t F*** With Cats en dit jaar was er Tiger King. Het is zeker vermakelijk, maar toch ook een beetje goedkoop grinniken om een stel tokkies die samen een ‘dierentuintje’ proberen te runnen.
Ratched (Netflix)
7,5
Ratched is de origin story van hoofdzuster Mildred Ratched die in de filmklassieker One Flew Over The Cuckoo’s Nest de patiënten van een psychiatrisch ziekenhuis terroriseerde. In een serie die nog het meeste weg heeft van een officieus seizoen van American Horror Story combineert televisiemaker Ryan Murphy de meest morbide gruwelijkheden met een bijna sprookjesachtige theatersfeer.
Patria (HBO)
7,5
Decennialang ging het noorden van Spanje gebukt onder de terroristische zelfstandigheidsdrift van de ETA. Je kon als vaderlandslievende patriot de sleutels van je Seat Toledo niet omdraaien zonder bang te zijn dat de hele boel zou ontploffen. In het stemmige Patria zien we twee gezinnen die uit elkaar worden gedreven door de politieke situatie in Baskenland. Dit is er één voor mensen die niet bang zijn voor slow-burners die eigenlijk in je lokale filmhuis thuishoren.
No Man’s Land (Arte)
7,5
Ron Leshem – tevens verantwoordelijk voor Euphoria en het oorlogsdrama Sh’at Neila – heeft met No Man’s Land een serie gemaakt die meteen onder je huid gaat zitten. De Franse Antoine vertrekt hals over kop richting het door oorlog verscheurde Syrië om daar op zoek te gaan naar zijn door iedereen dood gewaande zus. Het is een serie die laat zien dat de levenskeuzes die je maakt – of de keuzes die anderen voor je maken – uiteindelijk bepalen aan welke kant van de geschiedenis je staat.
Industry (HBO)
7+
Industry is een soort Euphoria meets Bad Banks. Een financieel drama vol onfunctioneel naakt en grensoverschrijdend gedrag. Als het je lukt om voorbij al die helikopterende piemels te kijken, dan heb je aan Industry stiekem best een lekkere serie. Het is een prima tussendoortje voor iedereen die smult van roddel en achterklap op de werkvloer.
The Flight Attendant (HBO Max)
7+
De serie waarin Kaley Cuoco laat zien dat ze meer in haar mars heeft dan het spelen van Penny in The Big Bang Theory. Met Michiel Huisman aan haar zijde probeert ze in The Flight Attendant uit te vinden wie haar de grootste kater ooit heeft bezorgd. Dit is in de basis een serie voor LINDA-lezende bakfietsmoeders met een asymmetrische pony, maar ook voor mensen buiten de doelgroep is deze luchtige whodunnit best een aardig tijdverdrijf.
Sh’at Neila (Kan 11)
7+
Ron Leshem – de man achter het waanzinnige Euphoria – schijnt – in één van de duurste Israëlische series ooit – wat licht op de Jom Kipoeroorlog. Althans, de Jom Kipoeroorlog is eigenlijk meer de setting voor een verhaal over broederschap. Een beetje zoals Band Of Brothers en Generation Kill, maar dan minder goed. Uiteraard.
Little Fires Everywhere (Hulu)
7+
Reese Witherspoon is – als het op series aankomt – met rasse schreden één van mijn favoriete actrices aan het worden. Ze zette de toon met Big Little Lies, deed er nog een schepje boven met The Morning Show en dit jaar is zij degene die Little Fires Everywhere de moeite van het kijken waard maakt. Deze passief-agressieve catfight tussen twee pittige moeders met nogal verschillende wereldbeelden schiet ambitieus uit de blokken om naarmate het einde toe een beetje te ontsporen. Zo gaan die dingen soms. Daar doe je niks aan.
Dispatches From Elsewhere (AMC)
7+
Drie jaar lang was San Francisco in de ban van een speurtocht die uiteindelijk één groot sociaal experiment bleek te zijn. Jason Segel – beter bekend van zijn rol als Marshall Eriksen in How I Met Your Mother – raakte gefascineerd door het verhaal en gebruikte het als inspiratie voor Dispatches From Elsewhere. Een lekker vervreemdende serie die zeker niet voor iedereen is weggelegd. Daar moeten we ook eerlijk in zijn.
Home Before Dark (Apple TV+)
7+
Home Before Dark is losjes – heel losjes – gebaseerd op de de 13-jarige misdaadjournalist Hilde Lysiak. Zij begon op 9-jarige leeftijd haar eigen krant – Orange Street News – en werd daarmee het jongste lid van de Society of Professional Journalists. Interessant gegeven om een serie omheen te bouwen, dacht Apple TV+, en zo geschiedde. Het leverde een zeer snackable serie op waar je zo nu en dan die lekkere jaren ’80, Steven Spielberg, teenage mystery movie vibe van krijgt. Je weet wel, E.T., The Goonies, Super 8, dat werk.
Devs (FX)
7
DEVS is een enigszins vervreemdende serie die de vraag stelt of wij als mensen in staat zijn om onze eigen route te bewandelen of dat we allemaal slechts marionetten zijn in een groter, vooropgezet plan. Dat klinkt wellicht wat vaag, maar dat is het ook. Daarmee is het een serie die zeker kans maakt op de ‘een beetje vreemd maar wel lekker’-trofee van 2020.
The Comey Rule (Showtime)
7
Hij is één van de velen die door een getergde president van Amerika de wacht werd aangezegd, voormalig FBI-directeur James Comey. Over zijn krankzinnige ontmoetingen met Donald Trump hield hij al die tijd een gezellig dagboekje bij en dat leidde uiteindelijk tot het soms bijna surrealistische The Comey Rule. We krijgen een kijkje in een oval office wat soms nog meer weg heeft van de werkkamer van Tony Soprano.
Little America (Apple TV+)
7
Amerika is een land van immigranten. Menig familie hoeft maar een paar generaties terug te gaan om uiteindelijk in Mexico, Ierland of de Filipijnen uit te komen. ‘De migrant’ wordt vaak naar voren geschoven als zondebok. Ze worden weggezet als profiteurs en een voormalig president omschreef ze zelfs als ongedierte en verkrachters. Little America wil – aan de hand van ontroerende, gekke, inspirerende, waargebeurde verhalen – even in herinnering roepen dat we het hier nog steeds hebben over mensen. Mensen met angsten, dromen en ambities als een ieder ander. In een wereld waarin empathie soms ver te zoeken is, is Little America een kleine pleister op de wonden.
#blackAF (Netflix)
7
Als het populaire Black-ish een fictieve realitysoep zou zijn geweest, dan was het #blackAF. De overeenkomst tussen de twee komt niet geheel uit de lucht vallen, aangezien ze beiden uit de koker van Kenya Barris komen. Voor de verandering neemt hij deze keer niet alleen plaats in de regisseursstoel, hij neemt ook de rol van vader des huizes voor zijn rekening. En dan zijn er nog mensen die durven te beweren dat mannen niet zouden kunnen multitasken.
El Robo Del Siglo (Netflix)
7
El Robo Del Siglo is een soort La Casa De Papel meets Narcos. Het heeft – een beetje – de sfeer van Narcos en de ingenieuze bankroof van La Casa De Papel. Enige verschil is dat deze meesterkraak ook daadwerkelijk heeft plaatsgevonden. Op 16 oktober 1994 trokken een stel bandieten op spectaculaire wijze de kluis van de nationale bank van Colombia leeg en daar heeft Netflix een zeer vermakelijke serie over gemaakt.
Run (HBO)
7
Phoebe Waller-Bridge en Vicky Jones bundelden in het verleden al hun krachten voor Fleabag, Crashing en Killing Eve en nu voegen ze met Run wéér een nieuwe titel toe aan hun steeds indrukwekkender wordende palmares. In deze (droge) komedie zorgt een nogal bizarre afspraak ervoor dat twee exen elkaar weer opzoeken om samen hun teleurstellende leven te ontvluchten. Uiteraard loopt alles volledig in de soep, want zo gaat dat in series als deze.
Tehran (Kan 11)
7
Als je op AliExpress een versie van Homeland besteld, dan krijg je een paar weken later waarschijnlijk Tehran in de bus. Dit is een ongedwongen Midden-Oosten thrillertje over een Mossad-agente wiens eerste solomissie niet helemaal uitpakt zoals ze gehoopt had. Deze door Apple TV+ aangekochte serie gaat je niet uit je sokken blazen, maar is prima tijdverdrijf tijdens een regenachtige zondig.
Soulmates (AMC)
7
William Bridges bedacht een aantal afleveringen van het dystopische Black Mirror, maar één idee hield hij achter de hand om (ooit) zelf lekker een serie van te knutselen. Hij vroeg zich namelijk af wat mensen zouden doen als ze er door middel van een simpele test achter zouden kunnen komen wie de liefde van hun leven is. Zouden ze het er op wagen of kun je sommige dingen maar beter gewoon niet weten? In Soulmates zien we wat de potentiële gevolgen van een dergelijke test zouden zijn en dat is verrassend interessante materie om na afloop nog een beetje over na te mijmeren.
Twenties (BET)
7
Twenties is BET’s antwoord op Insecure, maar dan minder goed. Een stuk minder goed. Die eerst even kijken dus. Ga je geen spijt van krijgen. Als je daarna nog steeds zin hebt in een makkelijk verteerbare komedie over het leven van een stel jonge vrouwen in de grote stad, dan is Twenties een goed alternatief.
Two Weeks To Live (Sky1)
7
Two Weeks To Live is een nogal flauwe, donkere komedie die het tweede serieleven van Maisie Williams – beter bekend als Arya Stark uit Game Of Thrones – inluidt. Menigeen zal na een aflevering of twee afhaken, maar liefhebbers van de absurdistische dialogen van Guy ‘Snatch‘ Ritchie kunnen hier misschien wel mee uit de voeten. Zit ook nog een gezonde dosis geweld in.
The Head (HBO Asia)
7
Als je op de laatste plek staat, ben je – logischerwijs – niet de beste serie van 2020. Er valt een hoop op The Head aan te merken, maar spannend is het wel. Althans, uiteindelijk. De beloning van The Head zit ‘m namelijk in de staart. Door een verrassende plottwist schiet deze ietwat gezapige whodunnit in de laatste veertig minuten op de valreep nog even van een 6,5 naar een 7. Misschien niet het beste verkooppraatje, maar wel de waarheid.
Ben jij zo’n type dat nooit genoeg krijgt van lijstjes, dan heb ik er ook één voor je met de beste series aller tijden. Het is maar dat je het weet.
I.M. Next Post:
Nieuwe Series In 2021
