Easy, zelden dekte de naam van een serie de lading beter. Na buikpijnigers als The Night Of, Marcella en het tweede seizoen Narcos op zoek naar iets licht verteerbaar wat je er in één avondje achteloos doorheen timmert, dan zou Easy zomaar de go-to serie kunnen zijn. Kan, hè?! Hoeft niet natuurlijk. Hij heet namelijk ook Easy, omdat je ‘m net zo makkelijk kunt laten voor wat ie is zonder dat het ook maar enig effect op je leven heeft. Bij de waterkoker op het werk zal er waarschijnlijk niemand over beginnen, zolang je niet opgesloten zit in een uitgeblust huwelijk ga je hier echt geen levensveranderende inzichten door opdoen en het is al helemaal niet die ‘onbekende’ serie die je op feesten en partijen aan je ongeïnteresseerde tante gaat pluggen. Eigenlijk ligt Easy een beetje in het verlengde van series als Love en Flaked, die voornamelijk lijken te dienen als degelijke vulling van de Netflix-bibliotheek. Prima, die moeten er ook tussen zitten.
Portretten
Lekker verhalen vertellen over de levens en onderlinge relaties van mensen rond de dertig, schrijver en director Joe Swanberg is er gek op. Het liefst met een kleine portemonnee en lekker veel ruimte voor improvisatie om het geheel zo real mogelijk te keepen. Ook in Easy past hij deze zogenaamde mumblecore-benadering toe en daar moet je maar net van houden. Swanberg schetst de levens van een aantal jonge bewoners van Chicago die worstelen met universele vragen als: waartoe ben ik hier op aarde, hoe verhoud ik mij tot mijn omgeving, waarom lig ik al twintig jaar naast dezelfde ruftende kerel en hoe blaas ik mijn kabbelende bestaan nieuw leven in? Afgaand op Easy lijkt het antwoord op al die vragen ‘seks’ te zijn, dus als dat je aanspreekt dan zou ik deze zeker even checken.
Gluren bij de buren
Man Bijt Hond, De Rijdende Rechter, Barbie’s Blindedarmoperatie, gluren-bij-de-buren-televisie is nou eenmaal populair en misschien is dat ook wel de aantrekkingskracht van Easy, zelfs al is het gescript. Vanaf je eigen bank een beetje observeren hoe dat hippe stel van nummer 37 het allemaal doet. Voyeurisme, het is niemand vreemd. Blijkbaar hang het onderwerp in de lucht, want op HBO zijn ze momenteel precies hetzelfde aan het doen. Ben jij dus meer van die Home Box Office vibe en verkies je de heerlijke chaos van New York boven het dagelijks reilen en zeilen in The Windy City, dan zou ik High Maintenance eens proberen. Ik voel die zelf net iets meer, maar dat is natuurlijk persoonlijk.
– Netflix
– 2016 – 2019
– 3 seizoenen
– Korte portretten van fictieve Chicagoërs. Chicagoïanen. Chicagi. Mensen uit Chicago.
– 25 minuten per aflevering
Son Of Zorn Next Post:
The Crown
