Terwijl Hitler en Hirohito er begin jaren veertig aan deze kant van de oceaan een enorme puinhoop van aan het maken waren, verzamelden zich op een afgelegen stoffige vlakte in New Mexico een aantal knappe koppen om aan een oplossing te werken. Als je het bouwen van een atoombom een oplossing vindt tenminste, want dat is wat ze daar aan het doen waren. Project Manhattan moest er voor zorgen dat de geallieerden- eerder dan dat geboefte op de payroll van Adolf & co – konden beschikken over een wapen dat zo afschrikwekkend was, dat alleen dreigen met het inzetten ervan al effect zou sorteren. Nou, we weten allemaal hoe lekker dat heeft uitgepakt. Stelletje debielen.
Afgetrainde militairen en gewillige huismoeders
Als je in the middle of nowhere een beetje aan een massavernietigingswapen gaat zitten knutselen, dan wil je natuurlijk wel ‘s avonds thuiskomen in een crib waar een warme prak op tafel staat. Ook de vrouwen van de bèta-wetenschappers mochten daarom mee, maar die liepen vervolgens alleen maar te geilen op al die afgetrainde militairen die het kamp moesten bewaken tegen ongenode gasten. Je voelt het al aankomen, daar zit een leuk verhaal in. Dat verhaal is Manhattan.
Da foutiez ‘n da fities
Ik weet niet wat het is met die jaren veertig en vijftig tv-series. Mad Men, Masters Of Sex, Magic City en nu Manhattan, ik vreet het als een koker paprika Pringles. In één keer. Zonder ademhalen. Ok, ik haal tussendoor wel adem, maar je begrijpt wat ik bedoel. Misschien is het omdat zwangere vrouwen in iedere scene een half pakje Lucky Strike staan weg te blaffen alsof het de gewoonste zaak op aarde is. Of die enorme opgepoetste Amerikaanse sleeën die alleen in hun kofferbak al genoeg ruimte hebben om de hele visvangst van Urk van de haven naar de visafslag te rijden (dit was echt het meest ad random voorbeeld wat ik zo 1,2,3 kon bedenken). Hoe dan ook.. Die hele vibe is gewoon lekker. En als jij dat ook vindt, dan heb je aan Manhattan weer een hele goeie.
– WGN America
– 2014 – 2015
– 2 seizoenen
– Lekkere dramatische bedoening in een 40’s setting
– 55 minuten per aflevering
Chasing Shadows Next Post:
The Knick
