Niet de nieuwe film van ‘The New Kids’, maar een gouwe ouwe uit 2007 over de opkomst van Dzjengis Khan. De man die te paard en met het zwaard in de hand rond 1200 zo’n beetje het grootste imperium in de wereldgeschiedenis bij elkaar slachtte. Op het hoogtepunt van zijn macht stond z’n hoofd op de guldens van Turkije en China en alles wat er tussen ligt.
In ‘Mongol’ toont Sergey Bodrov, ook wel bekend van geen enkele andere film, het levensverhaal van Temüjin. De kleine Temüjin is de zoon van ‘n Mongools stamhoofd. Op zich niks bijzonders, want daar waren er in die tijd nogal wat van. Het idee was dat hij zijn vader op zou volgen, maar dat pakt allemaal net even iets anders uit. Zijn leven wordt een optelsom van rampspoed en dat is dus lekker smullen geblazen. Via een enorme omweg groeit Temüjin alsnog uit tot de grootste eindbaas van Mongolië en omstreken en krijgt de naam Dzjengis Khan, ‘Opperste Leider’.
Jammer aan ‘Mongol’ is dat de film ophoudt als het echte Risken nog moet beginnen. Dus niks met alle legers over nadat Tsjita Kamtsjatka in drie beurten van het bord heeft gespeeld, maar een half open einde wat vraagt om een ‘Mongol II’. Wikipedia zegt dat er plannen zijn voor ‘The Great Kahn’, maar vooralsnog is het angstvallig stil aan het front. Neemt niet weg dat ‘Mongol’ wel de moeite van het kijken waard is.
– Mongol
– 2007
– Geschiedenislesje
– 126 minuten
– 7,5 op de schaal van Gumstarr
Biting Elbows – Bad Motherfucker Next Post:
Jiro Dreams Of Sushi
