Ken je dat gevoel, dat je ‘s nachts zwaar gefokt in je pyjama naar de nachtwinkel moet voor wc-papier en je bij het afrekenen vanuit je ooghoek opeens een explosie van felle kleurtjes ziet en dat dan blijkt dat TONY’S CHOCOLONELY GEWOON ALLEMAAL NIEUWE SMAKEN HEEFT WAAR JIJ NIKS VANAF WIST?! Ken je dat gevoel, die bijna manische euforie? Ken je dat? Dat had ik dus laatst, alleen niet met cacao maar met een serie.
HBO is mijn lievelings en ik dacht dat ik met Hung, John Adams, Olive Kitteridge en Family Tree ook de wat obscuurdere rakkers uit hun portfolio wel gezien had, maar afgelopen week struikelde ik over een lijstje dat me even met de neus op de feiten drukte. Halfworlds? Niet gezien. Less Than Kind? Nooit van gehoord. Mildred Pierce? Heb ik onder een steen geleefd ofzo?! The Corner? Okay, nu begint het gewoon gênant te worden. Ook Prófugos is bij mij thuis volledig onder de radar doorgeschoten en omdat ik laatst zo ontzettend lekker ging op die andere van HBO Latin, Sr. Ávila, was dat de eerste die gekeken moest worden.
Tikkertje
Elk land heeft zo haar streekproducten. Als je hier in Nederland een extra zakcentje nodig hebt dan ga je asperges steken of bollen pellen tot de nagels van je vingers vallen. Zit je in Zuid-Amerika wat krap bij kas dan probeer je gewoon een vrachtwagen vol cocaïne de grens tussen Chili en Bolivia over te smokkelen. Dat het betere Pablo Escobarren niet voor iedereen is weggelegd bewijzen de jongens van het Ferragutkartel. Na een mislukte deal hebben zij het hele justitiële apparaat van Chili in hun nek hijgen en moeten ze de meest halsbrekende toeren uithalen om uit handen van de sterke arm te blijven. Stelletje amateurs.
Weer eens wat anders
Wie houdt van lekker gepolijst en toegankelijk gaat aan Prófugos een hele slechte hebben. Je moet deze een beetje scharen in het rijtje Engrenages, Braquo en The Last Panthers. Je zou deze alleen kunnen kijken in dat ene smoezelige filmhuisje waar de zware shaglucht van de operator altijd door de kieren in de muur de bioscoopzaal in dwarrelt. It’s not for everyone. Het is ook zeker niet HBO’s grootste kunststuk, maar als je een wat fanatiekere seriekijker bent en je hebt zo nu en dan even iets nodig om al die Amerikaanse troep mee uit te balanceren, dan kun je deze prima een kans geven.
– HBO
– 2011 – 2013
– 2 seizoenen
– Tikkertje met Spaanstalige criminelen
– 50 minuten per aflevering
Goliath Next Post:
This Is Us
