Je zou zeggen dat de wetmatigheid “Als-Steve-Buscemi-erin-zit-is-het-altijd-goed” overal en altijd opgaat. Reservoir Dogs, Fargo, Big Fish en The Sopranos hadden dat immers al bewezen. Ook voor Boardwalk Empire lijkt deze optelsom in eerste instantie op te gaan, maar… nee.
Buscemi speelt de capo di tutti capi van Atlantic City wat in de roaring twenties werd overspoeld door toeristen opzoek naar sex, gokken en alcohol. Eigenlijk een beetje zoals die rood aangebrande Britse jongeren, die tegenwoordig richting Amsterdam komen. De eerste afleveringen kijk je je ogen uit. T-Fords, overdadige jurken, Italianen, Ieren, de Charleston. Alles ademt de jaren twintig. Als de bewondering een beetje is gaan liggen, blijft er een niet heel erg pakkende verhaallijn over. Vind ik dan. “Maar wie ben jij dan?!”, hoor ik je denken… Precies. Niemand. Maar ik wou het toch even gezegd hebben.
In seizoen 3 schakelen ze een tandje bij, dus als je het zitvlees hebt om de eerste twee seizoenen uit te zitten, dan krijg je uiteindelijk wel wat moois voorgeschoteld. Mocht je de smaak helemaal te pakken krijgen, dan kun je na Boardwalk Empire direct door met Peaky Blinders. Zelfde idee, maar dan Brits. En laten we eerlijk zijn, we houden van Brits. Ja toch?
– HBO
– 2010 – 2014
– D 2 tha R 2 tha A 2 tha M 2 tha A
– 5 seizoenen
– 45 minuten per aflevering
American Horror Story Next Post:
Borgen