Er zijn mensen die beweren dat Broadchurch beter zou zijn dan Bron|Broen. Ik moet daar een beetje om gniffelen, want dat kan natuurlijk helemaal niet. Bron|Broen heeft namelijk Saga in een leren broek en er is nou eenmaal niks wat het kan winnen van Saga in een leren broek. Neemt echter niet weg dat Broadchurch best het kijken waard is. Een wieheefthetgedaan zoals alleen de Britten ‘m in elkaar kunnen timmeren.
Whodunnit langs de branding
Op het strand nabij een klein kustplaatsje wordt het lichaam van de elfjarige Danny gevonden. Danny is dood. Ja natuurlijk is ie dood, anders was het wel een hele slechte whodunnit geweest. Of iemand anders had dood moeten zijn, maar dat is dus niet het geval. Danny is dood. Als de twee detectives die op de zaak zijn gezet, beginnen te neuzen in de gemeenschap, vallen er hier en daar wat lijken uit de kast. Figuurlijke lijken dan. Het is niet dat er een massamoordenaar aan de gang is geweest. Althans…
Yankee version
Mocht je nou vlekken krijgen van Brits (Zou ik heel raar vinden, maar er zijn ook mensen die allergisch zijn voor hun eigen zweet, dus je moet niks uitsluiten.), dan kun je altijd nog je pijlen richten op Gracepoint. Dat is dus gewoon Broadchurch, maar dan in Amerika. Maar écht. Bij aflevering drie heb ik woest de handdoek in de ring gegooid, omdat ik drie uur lang naar een verhaal had zitten kijken wat nagenoeg niet van zijn Britse broeder verschilde. Online gaat het gerucht dat er een andere moordenaar zou zijn, maar als ik daarvoor eerst naar tien afleveringen opgebraakte Broadchurch met een Amerikaans sausje moet kijken, dan kan mij die moordenaar gestolen worden. Mocht jij wel het zitvlees hebben, laat me dan even weten wie het was, dan kan ik daar op feestjes interessant mee doen.
– ITV
– 2013 – 2017
– 3 seizoenen
– Whodunnit zoals ze horen te zijn.
– 50 minuten per aflevering
Closer To The Edge Next Post:
More Than A Game