Een aantal jaar geleden liet regisseur Gustav Möller zien dat je aan één simpel telefoontje genoeg hebt om een retespannende film te maken. Een meldkamer, een behulpzame agent met telefoondienst en een nogal verontrustende noodoproep, meer was zijn thriller Den Skyldige eigenlijk niet. Toch was het ruim voldoende om menigeen – met een bilnaad vol zweet – negentig minuten lang aan de buis gekluisterd te houden. Möller deed een beroep op de wet van ‘less is more’ en dat leverde een film op om de vingers bij af te likken.
Tegelijkertijd knutselde scenarioschrijver Timothée Hochet in Frankrijk aan een soortgelijk concept, maar hij ging zelfs nog een stapje verder. Wat als we het visuele aspect volledig wegnemen? Geen set, geen acteurs, alleen maar audio van telefoongesprekken. Valt daar wellicht ook een boeiende serie van te maken? Canal Plus en Apple TV+ zagen wel heil in dat idee en na een succesvolle Franse reeks is er nu ook een Amerikaanse versie van de ‘telefoongesprekkenserie’ Calls. Gelukkig maar, want dit is wat mij betreft een experiment waar ze nog wel even op voort mogen borduren.
Hallo, met mij
Wat nou als de realiteit waarin wij leven niet de enige realiteit is? Stel je voor dat er in een parallel universum ook nog ergens een versie van jou rondloopt, hoe bizar zou dat zijn? Jouw andere ik zou vanuit die alternatieve werkelijkheid – als een soort Marty McFly – kunnen bellen met het verleden – of de toekomst – om zo te trachten hier en daar wat dingen recht te zetten. Calls is een verzameling telefoongesprekken van mensen die door complicaties in het multiversum – al dan niet vrijwillig – in een dergelijke situatie terecht zijn gekomen. Tijd en ruimte zijn voor hen niet langer barrières, met alle gevolgen van dien. Fokken met God’s plan is namelijk nooit een goed idee.
Vermakelijke podcast
Met het totale gebrek aan visuals – op wat Windows 95-achtige screensavers na – is Calls eigenlijk gewoon een podcast. Het is een opeenvolging van de fysica tartende kampvuurverhalen die op een Blair Witch-achtige manier spanning proberen te creëren. Er wordt door de maker een suggestie gewekt en daarna is het aan de fantasie van de luisteraar om daar wat leuks van te maken. Bij mij lukte dat dus vrij aardig. Zeker in het donker. Alleen op de bank. Je wordt langzaam in een parallel universum gezogen wat ook wel een beetje doet denken aan mind-bending series als Legion, DEVS en Undone. Ondanks de lengte van de afleveringen – langer dan twintig minuten duren ze niet – weet Calls er keer op keer de nodige plotwendingen uit te persen. De afzonderlijke verhalen lijken in eerste instantie op zichzelf te staan, maar op het einde komt de boel toch netjes samen. Was het mooi geweest als de afleveringen nog meer met elkaar vervlochten waren geweest? Zeker wel. Is de ene aflevering sterker dan de ander? Absoluut. Hebben sommige acteurs zelfs nog moeite met acteren als ze alleen maar wat regels tekst hoeven voor te lezen? Blijkbaar wel. Toch ging ik – ondanks dat alles – best lekker op Calls. Al is het maar omdat het weer eens wat anders is.
– Apple TV+ / Canal Plus
– 2021 – 2021
– 1 seizoen
– Minimalistische podcast-achtige serie over complicaties in het multiversum
– 20 minuten per aflevering
WandaVision Next Post:
Resident Alien
