Als er op je geboortekaartje Zinedine Zidane staat, dan kun je bij voorbaat eigenlijk al niet anders dan de meest sierlijke ballentrapper worden die de internationale voetbalvelden ooit hebben gezien. Word je bij de burgerlijke stand ingeschreven als Beyonce, dan kun je die kleine rakker net zo goed meteen in een glitterbadpakje hijsen en een microfoon in de hand drukken, want de Wembley’s, Ziggo’s en Madison Square Garden’s vegen bij het horen van dat nieuws direct de concertagenda’s leeg. Zie je het levenslicht als Dick Wolf, dan begin je waarschijnlijk een transportbedrijf of een doe-het-zelf zaak met B-merk schroevendraaiers óf je grijpt de typmachine en timmert wat krimi’s in elkaar. Het liefst van die Duitse met zo’n inspecteur met diep paarse wallen, die bij iedere stap die hij zet als castagnettes tegen z’n dijen kletteren. Zo één waarvan je weet dat hij ruikt naar asbak en kringloopwinkel. Duits is het niet geworden, maar Dick Wolf heeft uiteindelijk wel zijn sporen verdient in het genre. Maakte hij in het verleden al de blits met 23.698 afleveringen Law & Order, nu probeert hij dat te doen met Chicago PD en Chicago Fire.
Chicago Fire is dus een soort van Greys Anatomy, maar dan met testosteron gutsende brandweermannen en super model ambulancebroederinnen. Toen ik het keek gingen m’n eierstokken overal! Natuurlijk is het veel te glad en zijn sommige aflevering zo mierzoet dat je tijdens het kijken de barsten in je glazuur hoort schieten, but hey…
Verder is het belangrijk dat iemand voor mij het telefoonnummer van Monica Raymund regelt, want ik vind haar dus nog prettiger dan een ijskoud glas Dr Pepper op een plakkerige zomeravond. Monica, call me!
– NBC
– 2012 – 2024
– 12 seizoenen
– The roof, the roof, the roof is on fire…
– 40 minuten per aflevering
Pulp Fiction In 8-Bit Next Post:
Klondike
