Het is rustig aan het HBO-front. Te rustig, als je het mij vraagt. Helemaal als het gaat om het produceren van het type knallers wat we de afgelopen vijfentwintig jaar van hen gewend zijn geraakt. Één van de lichtpuntjes in de voorbije jaren is het – in mijn ogen – veel te snel gecancelde Winning Time. Een belachelijk lekkere serie over de wederopstanding van de doodgewaande L.A. Lakers. Trouwens ook een absolute aanrader voor mensen die niet direct hitsig worden van tien kerels die hevig zwetend heen en weer rennen over een goed gepoetste parketvloer. FX – die zelf ook wel weer eens een succesnummertje kan gebruiken – gaat nu aan de haal met de tweede club uit Los Angeles: de Clippers. Leggen ze daarmee hun hoofd op het hakblok of weten ze iets eigens te creeeren, waarbij je niet continu de behoefte voelt om het met het juweeltje van HBO te vergelijken?
Basketbal op een katoenplantage
Lag in Winning Time de focus op de excentrieke teambaas Jerry Buss, in Clipped worden de schijnwerpers gericht op zijn eveneens veelbesproken collega Donald Sterling. Deze vastgoedmagnaat – ruim dertig jaar de eigenaar van de tweede club uit Los Angeles – kwam hevig onder vuur te liggen toen bleek dat hij schaamteloos vasthield aan denkbeelden die herinneren aan Amerika’s gitzwarte slavernijverleden. Hij sprak namelijk over zijn team – met voornamelijke zwarte spelers – alsof hij nog aan het hoofd stond van één of andere katoenplantage in Tennessee. Toen confronterende audiofragmenten lekten – waarop Sterling in niet mis te verstane woorden aan zijn side-scharrel vertelde wat hij van zwarte mensen vond – kwam deze doorgewinterde racist hevig onder vuur te liggen. Zo werd het Staples Center – de thuishaven van de Clippers – het toneel van één van de grootste schandalen uit de geschiedenis van de NBA.
Kunstgras van Excelsior
Clipped is behoorlijk plat, ongeïnspireerd en storend oppervlakkig. Zelfs gearriveerde acteurs als Laurence Fishburn (Madiba, Black-ish) en Ed O’Neill (Modern Family, Married With Children) weten de serie niet naar een hoger plan te tillen. Hun karakters – eigenlijk alle karakters – zijn bijna op het parodistische af. Gecombineerd met een totaal gebrek aan diepgang, doet het wel wat denken aan die misdaad tegen de menselijkheid van The Weeknd. Dat HBO – tot op de dag van vandaag – voor die giftige koortsdroom nog niet heeft hoeven voorkomen bij het internationale strafhof in Den Haag, is mij een raadsel. Clipped heeft iets nagemaakts, iets synthetisch. Als Winning Time het groene biljartlaken in De Kuip is, dan lijkt deze nieuwste van FX meer op het kunstgras van Excelsior. Het oogt goedkoop en kan niet verhullen dat je naar een imitatie zit te kijken.
Alternatieven
Vanaf aflevering drie – wanneer de boel explodeert en ze met #blacklivesmatter wat extra gewicht in de schaal proberen te leggen – wordt het wel iets interessanter, maar je mist nog steeds de zwaarte en autoriteit die je van een serie als dit zou verwachten. Wat dat betreft kun je beter naar Shut Up And Dribble kijken. In deze aangrijpende driedelige documentaire wordt haarfijn uit de doeken gedaan wat zwarte spelers in de NBA allemaal hebben – en soms nog moeten – doorstaan. Dusssss… Wil je een kwalitatieve hoogstaande basketbalserie kijken, zet dan Winning Time op. Zin in een geschiedenisles – met de NBA als toneel – kijk dan Shut Up And Dribble. En voor de mensen die even met het verstand op nul willen, is er de basketbalkomedie Survivor’s Remorse. Drie alternatieven die je allemaal beter gaan smaken dan Clipped. Beloofd!
– FX
– 2024 – 2024
– 1 seizoen
– Inspiratieloos, slap aftreksel van Winning Time
– 45 minuten per aflevering
Presumed Innocent Next Post:
Eric
