Wie hier zo nu en dan een kijkje komt nemen, kan het niet zijn ontgaan dat ik zo’n beetje alles kijk wat los en vast zit. Duits, Amerikaans, Frans, Italiaans, Engels, als het beweegt en er zit íéts van een verhaallijn in, dan kijk ik ‘t en dat geldt zéker voor moois van Scandinavische bodem. Er is iets met de taal en sfeer van series uit ‘t Noorden, waar ik simpelweg geen weerstand tegen heb. Na een hoop Deens en Zweeds kijkvoer was deze keer het Noorse Det Tredje Øyet aan de beurt. Je moet die Noren af en toe wat aandacht geven, anders worden ze onrustig en dat moeten we niet willen.
Spoorloos
Kinderen die spoorloos verdwijnen doen het altijd lekker als het op ‘t brainstormen over een onderwerp voor een nieuwe serie aankomt. Zo kroop ‘t verhaal van het vermiste zoontje in The Missing bijvoorbeeld direct onder je huid en heeft die speurtocht van Sarah Lund The Killing ook bepaald geen windeieren gelegd. “Wat er ook gebeurt”, moeten de makers van Det Tredje Øyet hebben gedacht, “er gaat sowieso een kind verdwijnen. Sowieso”. En zo geschiedde. Deze keer is het Christina die plots van de aardbodem verdwijnt en volgen we vader Viggo, die zelfs vijf jaar na de verdwijning de hoop op een reünie niet heeft opgegeven. Als rechercheur bij de politie Oslo heeft hij alle mogelijke middelen tot zijn beschikking, maar het is pas als hij door slapeloosheid visioenen begint te krijgen, dat de puzzelstukjes langzaam op hun plek lijken te vallen. Ooooooehhhh, hoe mysterieus klinkt dat wel niet?!
CSI Norske
The Third Eye, zoals ze deze in Engeland noemen, mist een beetje die grimmige rauwe vibe die we zo goed kennen van series als The Bridge, The Killing en zelfs Borgen. Het is allemaal wat luchtiger en frisser en je zou er bijna niet van opkijken als RTL4 deze in de late avondprogrammering op zou nemen. Doen ze niet, maar even om je een beeld te geven. Lijkt het er de eerste afleveringen nog op, dat je te maken hebt met een soort CSI Norske, waarbij iedere aflevering een willekeurige misdaad opgelost moet worden, naarmate het seizoen vordert wordt de vermissing van Viggo z’n dochter belangrijker en schuif je steeds iets meer naar het puntje van je stoel. Figuurlijk gezien dan, want je ligt natuurlijk gewoon bewegingloos op de bank met een zak M&M’s op je buik. Een zak M&M’s mét pinda, want mensen die die veredelde Smarties eten kunnen we met z’n allen alles behalve serieus nemen.
– TV2
– 2014 – 2016
– 2 seizoen
– Hoedunnit
– 45 minuten per aflevering
Heroes Reborn Next Post:
River
