Wie bewaart, die heeft wat. Of nou ja… Wie een potje flink negeert, heeft wat. Downton Abbey stond namelijk al een tijd op de watchlist, maar leek zo truttig en stijf dat ie lang op de digitale plank bleef liggen. Uiteraard is de vertelling over het leven van de Earl of Grantham en z’n gevolg nog truttiger dan Yvon Jaspers in een bloemetjesjurk en stijver dan het voorhoofd van Jerney Kaagman na de zoveelste botoxbehandeling, maar achter alle Engelse etiquette gaat een heerlijke opeenstapeling van intriges, overspel en verbitterde latente gaylordness (ja, dat is gewoon een woord.) schuil. Eigenlijk kijk je vijftig minuten per keer naar Dynasty, maar dan met een enorme hete Britse pieper achterin de keel.
Lekker wonen in ‘t Rijks
Robert, de Graaf van Grantham, en z’n vrouw en kinderen wonen groot. Ze wonen in het Rijskmuseum, zeg maar. Mooi niet dat Robert elke ochtend zelf met de grasmaaier z’n enorme landgoed strak gaat trekken. Daar heeft Robert mensen voor. Een shitload aan mensen. Een butler, een chauffeur, bedienden, keukenpersoneel, ze staan allemaal dag en nacht voor The Earl en z’n gezin klaar. Zoveel mensen onder één dak is natuurlijk vragen om problemen. Het is dan ook een kwestie van tijd voordat er links en rechts wat figuren met elkaar beginnen te vozen en de nodige lijken uit de kast kletteren. Leuk is dat.
Nogal Engels
Hou je van kostuumdrama’s en Brits, dan kun je met Downton Abbey je lol op. Het is namelijk Britser dan gehuld in je tweetpak over de druilerige boulevard van Brighton cruisen in een klassieke Rolls-Royce Silvercloud met in je ene hand de notenhouten knop van de versnellingspook en in de andere een gin tonic. Fok doont drink ent drijf. Trek de After Eights dus maar uit de kast en zet snel een flinke pot earl grey, want you’re in for a marathon.
– ITV
– 2010 – 2015
– 6 seizoenen
– Dynasty, maar dan met een Britse aardappel ver achterin de keel
– 50 minuten per aflevering
