Foundation – what’s in a name? – wordt door velen gezien als de bakermat van de sciencefiction. Bekende titels als Star Wars en Star Trek zijn schatplichtig aan de boekenreeks van Isaac Asimov en de schrijver wordt met enige regelmaat – en vanuit verschillende hoeken – aangedragen als inspiratiebron. Zo is Elon Musk – niet geheel verwonderlijk – een die hard fan. De oprichter van SpaceX schoot in 2018 zelfs een Tesla de ruimte in met een kopie van de Foundation-reeks in de kofferbak. De Nobelprijswinnende econoom Paul Kruger sprak zijn fascinatie uit voor psychohistorie – de fictieve wetenschap die de aanleiding is voor alle gebeurtenissen in Foundation – en de Britse hardrockband Deep Purple bracht met The Mule een ode aan één van de mysterieuze karakters uit de boekenreeks.
Het werk van Asimov wordt dus alom geprezen en dat is waarschijnlijk één van de redenen waarom niemand zijn vingers durfde te branden aan een mogelijk verfilming, totdat Apple TV+ in 2018 dan eindelijk de stoute schoenen aantrok. 2018 was namelijk het jaar waarin film- en televisiemaker David Goyer – eerder al verantwoordelijk voor series als Constantine, Flashforward en Da Vinci’s Demons – van Apple een grote zak geld kreeg om aan de slag te gaan. Geflankeerd door uitvoerend producent Robyn Asimov – dochter van – knutselde hij een serie waar we de komende jaren waarschijnlijk nog veel plezier aan gaan beleven. Denk ik. Hoop ik.
Ark van Noach
Foundation begint met de hersenspinsels van de wiskundige Hari Seldon, gespeeld door de immer geweldige Jared Harris. Je weet wel, de acteur die zijn naam mag verbinden aan zwaargewichten als Mad Men, Chernobyl, The Crown en Carnival Row. Seldon heeft op eigen houtje een volledig nieuwe wetenschap uit de grond getimmerd: psychohistorie. Met behulp van geschiedenis, sociologie en wiskunde brengt hij het gedrag van grote groepen mensen in kaart om zo de toekomst te voorspellen. Vergeet koffiedik, vergeet wichelroedes en glazen bollen, het enige wat je als waarzegger nodig hebt zijn wat ingewikkelde algoritmes en een gezonde dosis mensenkennis. Seldon voorziet dat de mensheid op het punt staat zichzelf te verwoesten en alleen een drastische ingreep kan dit proces nog een halt toe roepen. Hij stelt voor om ergens in een uithoek van het universum een planeet te bemannen die moet dienen als een soort ark van Noach. Een planeet waar een select gezelschap alvast kan beginnen aan het bouwen van een nieuwe beschaving voor het onvermijdelijke moment waarop al het andere ophoudt te bestaan.
Bastognekoeken
Ik was in eerste instantie bang dat Foundation zo ingewikkeld zou worden dat alleen mensen met het IQ van Stephen Hawking het een ontspannen binger zouden vinden. Maar dat valt dus allemaal reuze mee. Ik heb het idee dat Apple TV+ het werk van Asimov doelbewust heeft platgeslagen, zodat simpele zielen – zoals ik – het ook allemaal een beetje kunnen volgen. Een vermoeden dat alleen nog maar wordt versterkt door alle opgefokte Asimov-fetisjisten die online schreeuwen dat het werk van hun grote held geweld is aangedaan. Wie met z’n borrelnootjes gaat zitten voor een exacte vertaling van de boekenreeks, komt dus bedrogen uit. Maar is Foundation dan een slechte serie? Zeker niet! Met de stortvloed aan ingewikkelde namen voor intergalactische planeten en volkeren is het in het begin misschien even opletten geblazen, maar daarna timmer je de afleveringen net zo snel weg als een pak bastognekoeken.
Kanye
Met het opnieuw bevolken van een onherbergzame planeet doet Foundation een beetje denken aan de verbeterde versie van Raised By Wolves. De special effects zijn ook minstens zo goed als die in de scifi-serie van HBO Max. Het blijft bizar dat dit het niveau is wat we inmiddels van series zijn gaan verwachten. Vroeger was je al blij als je een aantal keer per jaar iets dergelijks in de bioscoop kon zien. De special effects zijn dus geweldig, de sets om te watertanden, maar het mooiste is dat Kanye West blijkbaar verantwoordelijk is geweest voor de kostuums. Houd tijdens het kijken deze foto’s in gedachten en ga mij dan maar eens vertellen dat ik ongelijk heb.
Stuurloos
Aan actie en verschillende verhaallijnen geen gebrek, maar Foundation begint halverwege wel wat stuurloos aan te voelen. Het ontbeert een beetje aan richting. Iets wat we eerder ook al in The Mandalorian zagen. De populaire Star Wars-serie van Disney+ was een verzameling – soms nogal willekeurige – avonturen die eigenlijk nergens heen leek te gaan. Ook Foundation heeft daar zo nu en dan last van. Aangezien Apple TV+ de ambitie heeft uitgesproken om het werk van Asimov uit te smeren over acht seizoenen, kan het natuurlijk zo zijn dat ze in de eerste tien afleveringen gewoon de tijd hebben genomen om een degelijk fundament neer te leggen. In het reeds aangekondigde tweede seizoen gaan we dan zien of de veelheid aan verhaallijnen ook daadwerkelijk een samenhangend geheel gaan vormen. Ik zit er in ieder geval al klaar voor.
– Apple TV+
– 2021 – 2023
– 2 seizoenen
– De verbeterde versie van Raised By Wolves
– 55 minuten per aflevering
The Wheel Of Time Next Post:
Swagger