Netflix is een beetje verworden tot zo’n artiest die een album uitbrengt met vierendertig tracks er op. Je weet dan al op voorhand dat het gros van de nummers waarschijnlijk niet om aan te horen gaat zijn. Kwantiteit boven kwaliteit is eigenlijk nooit een goed idee, behalve als het om de kipnuggets van de Mac gaat natuurlijk. Steeds vaker laat ik Netflix Originals aan mij voorbijgaan. Het leven is toch veel te kort voor hersenbloedingen als Jupiter’s Legacy, Dad Stop Embarrassing Me en The Irregulars? Echter, voor nieuwe series van Ryan Murphy maak ik altijd een uitzondering.
Sommigen vinden het werk van de man achter Pose, Hollywood en Ratched misschien te hysterisch en over de top – en daar hebben ze natuurlijk ook gewoon gelijk in – maar ik heb er op de één of andere manier wel een zwak voor. Waarschijnlijk omdat ik bij Murphy altijd het gevoel krijg dat hij met verhalen komt die hij oprecht graag wil vertellen. Er zit bezieling in, ook al komen zijn series vaak wat plastisch en soms bijna kitscherig over. Deze keer komt hij met de verfilming van het boek Simply Halston. Daarin laat hij zien hoe de ontwerper Roy Halston Frowick in korte tijd uitgroeide tot één van Amerika’s meest gerespecteerde mode-iconen. Interessant. Ook voor mensen die de Vogue en Harper’s Bazaar doorgaans alleen maar voor de kattenbak gebruiken.
Naam en faam
Nadat Jackie Kennedy tijdens de inauguratie van JFK één van zijn hoedjes droeg, rijst de populariteit van Roy Halston Frowick de pan uit. De modebewuste Amerikaanse vrouw wil zich van onder tot boven onderdompelen in zijn creativiteit en het duurt niet lang voordat Halston’s naam is verbonden aan parfum, zonnebrillen, 5-delige koffersets en zelfs stilistisch verantwoord hoogpolig tapijt. Het kan niet op. Alles wat hij aanraakt verandert in goud. Er zit echter ook een addertje onder het gras. Halston heeft zijn naam verkocht aan een slinkse zakenman en die kan ermee doen en laten wat hij wil. Het is een beetje alsof Banksy door een stel hebberige investeerders wordt gedwongen om lekker toegankelijke, betaalbare kunst te maken die in bulk kan worden aangeschaft op de decoratieafdeling van de IKEA. Of Ron Blauw die contractueel verplicht is om hamburgermenu’s te verzinnen voor de Burger King. Dat laatste is trouwens niet eens zo’n heel erg slecht idee. Maar goed… Halston komt steeds meer in gewetensnood en moet zichzelf de vraag stellen wat hij belangrijker vindt, zijn artistieke vrijheid of een schandalig goed gevulde bankrekening.
Geslaagde mix
Ryan Murphy heeft zich er dan wel aan de schrijverstafel flink mee lopen bemoeien, de plek in de regisseursstoel werd deze keer ingenomen door Daniel Minahan. Geen verkeerde keuze, want Minahan regisseerde in het verleden afleveringen van nagenoeg elke serie waar de buitenwacht de loftrompet over stak. Zo schreeuwde hij aanwijzingen op de sets van True Blood, Game Of Thrones, House Of Cards, Ray Donovan en Homeland en maakte hij voor HBO de filmversie van Deadwood. Er zijn televisiemakers met een slechter cv. De samenwerking tussen Murphy en Minahan is – wat mij betreft – een geslaagde mix van stijlen. Halston is doordrenkt met dat goed ontwikkelde gevoel voor drama waar Murphy zo bekend om staat, maar het is (cinematografisch) allemaal wel een stuk rustiger en minder hysterisch. Oké, iets minder hysterisch dan. Het blijft natuurlijk een serie over de mode-industrie. Daarnaast is het prettig dat Ewan McGregor – ondanks zijn drukke agenda rondom de nieuwe Disney+-serie Obi-Wan Kenobi – tijd heeft gevonden om de complexe persoonlijkheid van Halston vorm te geven. Een karakter waarin onzekerheid en grootheidswaan continu om voorrang vechten. Alles bij elkaar maakt het een Netflix Original waar ik er graag meer van zou zien. Mijn abonnement dus nog maar even niet opzeggen.
– Netflix
– 2021 – 2021
– 1 seizoen
– Het tumultueuze leven van een Amerikaans mode-icoon
– 40 minuten per aflevering
The Mosquito Coast Next Post:
Snabba Cash
