Game Of Thrones was een televisiemonument in aanbouw, totdat het in de laatste twee seizoenen volledig uit de bocht vloog. We zaten klaar voor een verpletterende finale, maar kregen een natte scheet die maar moeilijk uit het collectieve geheugen weg te poetsen valt. Door dit teleurstellende einde nestelde het geesteskind van George R.R. Martin zich in het rijtje van anticlimaxen als Lost, Prison Break, The Walking Dead en Dexter. Het verleden kunnen we jammer genoeg niet veranderen, maar met House Of The Dragon – de eerste spin-off van Game Of Thrones – heeft HBO toch nog kans op een soort van eerherstel. Met een compleet nieuwe cast, een nieuw verhaal en een nieuwe showrunner trekken ze hoopvol ten strijde en niet zonder succes. Na tenenkrommers als Fear The Walking Dead, Joey, Fuller House en The Conners – om er maar een paar te noemen – moet je altijd met gezonde argwaan naar spin-offs kijken, maar House Of The Dragon weet die vloek relatief eenvoudig van zich af te schudden. Het is een lekkere serie geworden die je ook prima kunt kijken als je Game Of Thrones in het verleden links hebt laten liggen.
Feminisme done right
De koning is dood, lang leve de koning! Of koningin in dit geval. Koning Viserys Targaryen besluit namelijk zijn dochter Rhaenyra te benoemen tot erfgenaam van de Iron Throne. Een nogal gewaagde zet, want daarmee is Rhaenyra de eerste vrouw die zal heersen over de Seven Kingdoms. Niet iedereen is zo feministisch ingesteld als haar vader en zijn beslissing brengt dan ook nogal wat teweeg. Het zaait verdeeldheid in het rijk en Rhaenyra moet flink met de spierballen rollen om te laten zien dat ze niet met haar moeten fokken. Het is daarbij maar de vraag wie ze kan vertrouwen, want binnen het hof zijn wel meer mensen met wat sneaky machtsspelletjes bezig. Gelukkig kan ze in ieder geval altijd rekenen op die vuurspuwers die ze in de kelders van het paleis aan de ketting heeft liggen.
Alles wat je hoopte
Al tijdens de pre-productie van House Of The Dragon drukten de makers ons op het hart dat ze dingen niet opeens radicaal anders gingen doen en ze hebben woord gehouden. Gelukkig maar. Je kunt je dus opmaken voor indrukwekkende kostuums, grootste gevechten, megalomane sets – die er soms wel wat fake uit zien – onfunctioneel naakt en de nodige incestueuze romances. Zelfs het vertrouwde Game Of Thrones-deuntje heeft de snijtafel overleefd. Zowel visueel als inhoudelijk is House Of The Dragon wel wat lichter dan zijn grote broer. Het aantal scènes waarin in berenvellen gehulde personages zich midden in de nacht door slecht verlichte kasteelgangen wurmen is flink teruggedrongen en ook het plot is een stuk makkelijker te verteren. Daar waar Game Of Thrones bij vlagen een ingewikkelde kluwen van verhaallijnen en personages werd, houdt House Of The Dragon het relatief simpel en overzichtelijk. Je moet alleen even goed opletten, wanneer ze in aflevering zes opeens een hoop van de hoofdrolspelers vervangen, omdat het door hen gespeelde karakter inmiddels volwassen is geworden. Maar als zelfs ik die eindjes aan elkaar kan knopen, dan moet dat voor jou helemaal geen probleem zijn.
The Crown met draken
House Of The Dragon draait om een koninklijke familie, hun zucht naar macht en het gekonkel wat daarbij komt kijken. Mensen die meer boeken lezen dan ik – bijna iedereen dus – zullen er waarschijnlijk ook nog wel wat Griekse tragedies in ontdekken. Je weet wel, hardnekkige oedipuscomplexen en zo. Eigenlijk is deze nieuwste van HBO gewoon The Crown, maar dan met draken. Het heeft ook dezelfde hoge productiewaarde en komt daarvoor veel geloofwaardiger over dan vergelijkbare series als The Witcher, The Wheel Of Time en – ik vrees – het nog uit te brengen Lord Of The Rings: The Rings Of Power. House Of The Dragon gaat gelukkig ook weer terug naar de basis: de boeken van George R.R. Martin. Wees dus niet bang voor freestylende scenarioschrijvers die er één grote puinhoop van maken. Ze hebben bij HBO blijkbaar geleerd van die laatste twee dramatische seizoenen Game Of Thrones. Zo lijkt het althans. Het heeft in ieder geval een serie opgeleverd die beschouwd kan worden als één van de betere spin-offs. Het is zeker (nog) geen Better Call Saul – een serie die volgens sommigen zelfs beter is dan zijn voorganger – maar wat niet is kan nog komen. Misschien. Eventueel. Hopelijk. Ooit.
– HBO
– 2022 – 2024
– 2 seizoenen
– Wat spookten die voorouders van Daenerys “Khaleesi” Targaryen allemaal uit?
– 60 minuten per aflevering
The Offer Next Post:
Bad Sisters