Een tijdje terug zat ik, met een halflege tas voor het nog te scoren schoenenwerk en oordoppen tegen het gesnurk van die kolos naast me, in ‘t vliegtuig naar New York om daar op uitnodiging van Netflix de sets van Daredevil (seizoen 2) en Luke Cage te bezoeken. Inderdaad, Luke Cage. Die afgetrainde halfgod uit Jessica Jones mag in 2016 van Netflix in z’n eigen show ook solo wat bad guys door elkaar schudden. Hoe nice is dat?! Alsof meekijken in de keuken van de Godfather of Super Heroes, Marvel, nog niet vet genoeg was, lag er ook een perskaart klaar voor ComicCon, dé beurs voor nerds als Sheldon, Raj en andere volwassenen die nog elke avond naar bed gaan in hun Spiderman pyjama. Begon het met wat first edition comics, die alleen met witte handschoenen uit ‘t folie gehaald mochten worden, inmiddels is ComicCon ook de plek voor gamers, cosplayers en seriefetisjisten als ikzelf. Verspreid over het weekend lichten alle grote netwerken er een tipje van de sluier als het aankomt op de nieuwe produkties voor het aankomende serieseizoen en daar werd ik natuurlijk heel erg hitsig van. Helemaal toen ik zag dat AMC er onder luid tromgeroffel goeie sier ging maken met Into The Badlands, een serie die heel hoog op mijn “OMG-waarom-kan-deze-niet-gisteren-al-uitkomen-want-ik-heb-zo-ontzettend-veel-honger-naar-deze” lijstje stond.
Familieruzies
Into The Badlands komt mede uit de koker van de geestelijk vader van Smallville, Miles Millar, en speelt zich af zo’n vijfhonderd jaar in de toekomst. Op de AMC tijdlijn is dat dus rúím nadat Rick & co een keer klaar zijn met het uitroeien van al die zombies in The Walking Dead. De natuur heeft op haast Tsjernobyleske wijze de wereld weer overgenomen en in deze ietwat vervreemdende setting probeert de mensheid er maar het beste van te maken. Zeven families hebben de belangrijkste (levens)middelen naar zich toegetrokken en blazen daarmee het feodale leenstelsel nieuw leven in. Elke familie beheert één bron en heeft een leger aan clippers (niet dat basketbalteam uit L.A., maar een soort van ninja’s) nodig om haar bezittingen tegen gevaar van buitenaf te beschermen. Dit doen zij met vuist en zwaard, want wat Obama maar niet wil lukken is in The Badlands na één ledenvergadering meteen aangenomen, pistolen zijn uit den boze. Als de clipper di tutti clippers Sunny tijdens één van zijn patrouilles een nogal verwarde jongen redt uit de handen van een stelletje outlaws, ontstaat er tussen de twee een bijzondere relatie die de wereld van Sunny volledig op z’n kop zet.
Tijdens de presentatie van Into The Badlands kietelde AMC op ComicCon de hongerige toehoorders met een vechtscène uit de eerste aflevering, waarin de roodharige barones The Widow in de lokale kroeg even korte metten maakt met wat opgefokt testosteron.
Hooggespannen verwachtingen
Een teaser die de verwachtingen alleen maar deed stijgen. Zou dit na (lichte) AMC teleurstellingen als Turn, Fear The Walking Dead en Better Call Saul dan eindelijk weer een klapper á la Breaking Bad en Mad Men gaan worden? Het had er alle schijn van. Vette sets, mooie kostuums, een interessant plot, dynamisch camerawerk en sla- en schopwerk dat niet zou misstaan in Crouching Tiger Hidden Dragon. Wat gingen we hier een plezier aan beleven! Nou, niet echt dus.
Van een mooi bord kun je niet eten
Een aantal maanden en afleveringen later ben ik bang dat we moeten concluderen dat AMC met Into The Badlands in dezelfde val getrapt is als Netflix destijds met Marco Polo. Kosten nog moeite zijn gespaard om de kijker een orgasme voor ‘t netvlies te bezorgen (en daar zijn ze met vlag en wimpel in geslaagd), maar inhoudelijk rammelt het aan alle kanten. Het verhaal zit vol clichés… De gefrustreerde zoon die niet aan zijn vader’s verwachtingen kan voldoen; de meedogenloze moordenaar, die opeens een geweten blijkt te hebben, het lastige wonderkind, dat alleen wat sturing nodig heeft van een vaderfiguur, het zit er allemaal in. Op zich niet erg, maar doe het dan op z’n minst goed. In plaats daarvan worden we opgezadeld met een flinterdunne verhaallijn en een cast die, op z’n zachtst gezegd, weinig memorabel is. De enige twee waarvan ik over drie maanden de namen nog weet zijn Madeleine Mantock en Marton Csokas. Mantock, omdat ik sinds lange tijd niet zo’n belachelijk mooie vrouw heb gezien en Csokas, omdat hij als Baron Quinn een nog irritanter stemmetje opzet dan Christian Bale in The Dark Knight. Misschien zit het ‘m erin dat AMC voor het eerste seizoen maar zes afleveringen heeft uitgetrokken en dat er daarom simpelweg te weinig tijd is om alle facetten van het verhaal tot volle wasdom te laten komen. Into The Badlands is verlengd met een tweede seizoen, dus laten we hopen dat er dan meer tijd en ruimte is om naast vorm ook naar inhoud te kijken, want dit seizoen is het nog… Looks een 9, talks een 5,5.
– AMC
– 2015 – 2018
– 3 seizoenen
– Een willekeurige Jet Li film, maar dan verpakt als serie.
– 50 minuten per aflevering
