Hartstikke vervelend hoor die watersnoodramp en hongerwinter, maar het staat natuurlijk in schril contrast met al het ongemak waar onze generatie vandaag de dag mee te dealen heeft. Zo is wekenlang bloembolsoep slurpen geen pretje, maar het is niks vergeleken met ‘t onbehagen dat je voelt als die Tinder-scharrel na ‘t vozen maar niet naar huis wil gaan, terwijl je de dag erop een belangrijke presentatie hebt voor je werk. Of die opkroppende agressie, wanneer je dementerende vader je maar blijft bellen, omdat hij de agenda van z’n iPad niet gesynct krijgt met z’n computer. Dat is pas erg. En dan heb ik het nog niet eens over die prangende levensvraag “Moet ik nu ik 35 ben echt een vrouw en kinderen of is uitslapen na een spontane nacht doorhalen met een naam uit het zwarte boekje veel leuker?”. Deze en legio andere vragen komen voorbij in de nieuwe komedie Master of None, die Netflix afgelopen weekend in je computer heeft gefrommeld. Dat is me nogal wat, inderdaad.
Moest stand-up comedian Aziz Ansari in Parks and Recreation zijn faam nog delen met de rest van de cast, in Master of None is hij het centrum van ‘t universum. Hij heet er Dev en probeert zijn carrière als acteur in commercials naar een hoger plan te tillen. De huur in New York is hoog en een rol in een soort van serieuze film zou het een stuk makkelijker maken om die te betalen. Tussen het auditeren door slurpt Dev af en toe een drankje met zijn vrienden en wordt hij ook nog eens verliefd. Die Dev heeft ‘t er maar druk mee.
Het hele idee van meekijken hoe al dan niet licht gefrustreerde figuren hun dertigersdilemma of midlife crisis proberen te doorbreken is niet bepaald nieuw. Ze deden het in Togetherness, Happy-ish, Hello Ladies en Catastrophe en om heel eerlijk te zijn vond ik die stuk voor stuk primarerder voor de wegkijk dan Master of None. Nu heb ik alles vers in m’n geheugen, maar vraag me over vier weken waarom je deze serie zou moeten kijken en ik kan het je niet vertellen. Het is een kabbelaar zonder al teveel hoogtepunten. Hier en daar een grinnik, maar dat is het dan ook wel. En welke blinde heeft naar de auditie van Dev’s, overigens echte, ouders gekeken en gedacht “Hier gaan we een Emmy mee winnen!”?! Als ze die robot van Bassie en Adriaan een spoedcursus Punjabi hadden gegeven, dan had hij waarschijnlijk nog soepeler geklonken dan Mr. and Miss. Dev. De tering. Sowieso is het niveau van de verschillende afleveringen in mijn ogen veel te afhankelijk van de gastacteurs. Er zitten een paar bekenden in, die hun sporen lang en breed verdiend hebben, maar anderen zouden bij GTST met een draaiende camera nog niet eens aan de bar van De Rozenboom stilletjes een drankje mogen drinken.
Het is tien keer een half uur, dus je kijkt Master of None gewoon weg terwijl je op die cv-monteur zit te wachten die tussen acht en twaalf zou komen. Zou komen, want negen van de tien keer belt die toch pas om drie uur aan. Kijk ‘t en vorm vooral je eigen mening, maar kom naderhand niet bijdehand lopen doen als het uiteindelijk allemaal zonde van je tijd blijkt te zijn. I told you so.
– Netflix
– 2015 – 2021
– 3 seizoenen
– Het is gewoon heel zwaar om een dertiger te zijn en daar dan een serie over met hier en daar een komische noot.
– 30 minuten per aflevering
Jonathan Strange And Mr Norrell Next Post:
Arvingerne A.K.A. The Legacy
