Wie de actualiteiten in Engeland een beetje volgt, kan het niet zijn ontgaan dat de pleuris is uitgebroken aan de andere kant van het kanaal. Kranten, talkshowtafels en zelfs het parlement staan op hun achterste poten en spreken schande van een onder het kleed gemoffelde wond die al decennialang doorettert. Een haast ongelofelijk schandaal dat mensenlevens compleet heeft verwoest, tot onterechte strafbladen, faillisementen en zelfdoding aan toe. De katalysator van al deze woede en verontwaardiging is het waargebeurde Mr. Bates Vs. The Post Office, een vierdelig drama wat direct na de jaarwisseling door ITV is uitgezonden. Blijkbaar had de Britse zender het goede voornemen om in 2024 voor meer opschudding te zorgen en dat is gelukt. Het hele land is in rep en roer, maar wat is er eigenlijk aan de hand?
Rücksichtlos, hooghartig en obstinaat
Het is begin 2000 en zelfs de kleinste postkantoortjes in Engeland – denk aan het postpunt in de lokale AKO bij jou om de hoek – zijn door de Britse Royal Mail voorzien van een fancy, nieuw computersysteem wat moet gaan helpen met de boekhouding. Niet langer hoeft het rekenmachientje ter hand genomen te worden, maar kan de dagopbrengst worden berekend met een simpele druk op de knop. Handig, ware het niet dat er al snel enorme kasverschillen ontstaan. Niet omdat de dienstdoende postbeamten problemen hebben met rekenen of stiekem geld proberen weg te sluizen voor een vakantiehuisje op de Malediven, maar omdat het systeem niet deugt. Dag in dag uit – maand na maand – blijft er onderaan de streep te weinig geld over en wanneer de postbeambten bij Royal Mail aan de bel trekken, worden ze met een kluitje in het riet gestuurd. Sterker nog, ze worden financieel verantwoordelijk gehouden. Niet alleen raken ze daardoor diep in de schulden, velen van hen worden ook onterecht voor hun ‘daden’ vervolgt. Doodgewone mensen – zoals jij en ik – die alleen maar ter goede trouw hun werk deden, worden door een rücksichtlos systeem vermorzeld en uitgespuugd. Mensen verliezen hun huis, hun gezondheid, hun goede naam en soms zelfs hun leven. Alleen maar omdat hun werkgever te hooghartig en obstinaat is om gedegen onderzoek te (laten) verrichten.
Een soort Brits toeslagenschandaal
Mr. Bates vs. The Postoffice oogt qua makelij misschien wat gewoontjes, maar de kracht van deze serie zit hem vooral in het verhaal. Een waargebeurd verhaal doordrenkt van zoveel machteloosheid, dat je het als kijker nauwelijks kunt bevatten. Het doet wat dat betreft wel denken aan series als Making A Murderer, The Kalief Browder Story en When They See Us. Het appelleert aan een gevoel wat wij hier in Nederland associeren met de toeslagenaffaire en de problemen rondom de gaswinning in Groningen. Onrecht, wanhoop, onmacht en grenzeloze schofterigheid. Het gaat over instanties die de menselijke maat volledig uit het oog zijn verloren. Instanties die de mensen – die ze eigenlijk zouden moeten beschermen – wantrouwen, tegenwerken en verpulveren. Je voelt tijdens het kijken je bloeddruk in het donkerrood schieten en kunt vanwege al het onrecht niet anders dan zo nu en dan een traantje wegpinken. Als je ook maar iets van empathie in je donder hebt, tenminste. Iets wat veel mensen vandaag de dag lijken te ontberen. Toch is het ook een serie van hoop, naastenliefde en community. Van mensen die kracht bij elkaar vonden en nu eindelijk genoegdoening lijken te krijgen. Hopelijk. En anders moet ITV volgend jaar maar gewoon met een tweede seizoen komen.
– ITV
– 2024 – 2024
– 1 seizoen
– Een waargebeurd verhaal waarvan de kleinste haartjes in je nek overeind gaan staan
– 50 minuten per aflevering
Special Ops: Lioness Next Post:
Masters Of The Air
