Toen ik eind vorig jaar alle nieuwe series voor 2016 op een rijtje aan het zetten was, dacht ik dat de eerste maanden van dit jaar echt extreem smullen geblazen zouden worden. Viel dat even tegen. 2016 is voor de verstokte seriebinger nog niet echt een vetpot gebleken. Op 11.22.63, Hap & Leonard, Billions, Vinyl, Marcella en American Crime Story na is het vooral veel middelmaat. Okay, dat zijn toch zes goeie series in dik drie maanden, maar toch… Ik had er meer van verwacht. Misschien dat de zomermaanden het goed kunnen maken.
We gaan niet naar het EK. Kut natuurlijk. Wat wel lekker is, is dat je dan heel veel tijd overhoudt om andere dingen te doen. Als een bezetene series weg timmeren bijvoorbeeld. Ik heb even gekeken wat we de komende maanden zoal aan nieuws kunnen verwachten en ik moet me ernstig vergissen wil daar niet heel wat moois tussen zitten. Laat dus snel een monteur langskomen om naar je kapotte airco te kijken, want deze zomer zit jij waarschijnlijk meer binnen dan je lief is.
Greenleaf (OWN, 21 juni)
Oprah Winfrey kennen we natuurlijk van: “YOU GET A GEORGE FOREMAN GRILL! AND YOU GET A GEORGE FOREMAN GRILL! AND YOU GET A GEORGE FOREMAN GRILL!”. Maar Oprah kan meer. Oprah is ook helemaal niet verkeerd op het witte doek. In ’85 liet ze dat al zien met The Colour Purple en later maakte ze ook haar punt met belangrijke films als The Butler en Selma. Nu komt Oprah met een serie. Greenleaf. Op haar eigen OWN Network. Ik ben daar best benieuwd naar.
The Night Of (HBO, 10 juli)
Er is in New York weer eens een moord gepleegd en HBO denk dat het een aflevering of acht gaat duren voordat die is opgelost. Ze schijnen hun licht op het politieonderzoek, de rechtsgang en het zeepjes rapen achter de tralies en als we HBO een beetje kennen, dan gaat dat weer een hele grimmige, rauwe, beklemmende boel worden. Zo hebben we het ‘t liefst. Ik wel tenminste.
Roots (History Channel, 30 mei)
1977. Ik was -2, maar blijkbaar was er wel al televisie. Kleurentelevisie. Er waren nauwelijks netten. Op één van die netten was echter een serie, die in ’77 bij de Emmy’s zo’n beetje in elke categorie werd genomineerd, Roots. Het verhaal van Kunta Kinte sloeg in als een bom. 30 mei gaan we dat nog eens dunnetjes overdoen, want dan komt History Channel met een remake. Verplicht kijkvoer voor een beetje historisch besef.
Preacher (AMC, 22 mei)
Met series als Breaking Bad en Hell On Wheels heeft AMC inmiddels wel bewezen dat je dat serie knutselen prima aan hun over kunt laten. 22 mei voegen ze met Preacher weer een nieuwe spruit aan de familie toe en dat wordt volgens mij smullen geblazen. Het is Kill Bill, Pulp Fiction en From Dusk Till Dawn all wrapped up in one. Als Tarantino een serie zou maken, dan was het deze. Als we de twee minuten durende trailer moeten geloven tenminste.
Outcast (Cinemax, 3 juni)
“Leuk hoor dat The Walking Dead…”, dacht geestelijk vader Robert Kirkman, “… maar het kan allemaal nog wel wat grimmiger, duisterder en vooral smeriger.”. Zender Cinemax liet met Banshee al zien niet vies te zijn van een beetje ellende, dus vanaf 3 juni vertellen zij in Outcast het verhaal van Kyle Barnes, die al vanaf kinds af aan is bezeten door de duivel. Gezellig! Omring je bank deze zomer dus maar met hoefijzers, kaarsen, bollen knoflook en alles wat nog meer werkt tegen opdringerige gasten uit de duisternis, want het gaat een heerlijk achtbaan van ranzigheid worden. Denk ik.
Luke Cage (Netflix, 30 september)
Na Daredevil en Jessica Jones is Luke Cage de derde Marvel superheld die op Netflix met z’n spierballen gaat rollen. Spierballen, die je misschien al zag in zijn slecht verlichte slaapkamer toen hij daar Jessica Jones helemaal uit elkaar trok. Zijn werkterrein is niet zo zeer Hell’s Kitchen als wel de kleurrijke straten van Harlem. Nieuwe held. Nieuwe vibe. Nieuwe verslaving.
Feed The Beast (AMC, 31 mei)
Vorige week was de laatste aflevering van American Crime Story en dat was geweldig. Lekker om Cuba Gooding Jr. weer eens te zien, Courtney Vance was ‘n baas als Johnnie Cochran en niemand speelt ‘getergd’ getergder dan Sarah Poulson van American Horror Story. Maar wie mij vooral opviel was David Schwimmer, die je vast nog wel kent als Ross uit Friends. Schwimmer deed geen moment denken aan die slome nerd, die in de jaren ’90 zo populair werd met z’n lerenbroek. Knap dat hij dat van zich af heeft weten te schudden. Vanaf eind mei mag hij dat nog eens proberen als hij gaat shinen in de nieuwe serie Feed The Beast van AMC. Een drama over twee vrienden, die samen een restaurant beginnen om de mafia af te betalen. Als je denkt: “Hey, dat komt me bekend voor!”, dat klopt. Feed The Beast is een remake van de Deense serie Bankerot.
Marseille (Netflix, 5 mei)
Nu Netflix in praktisch alle landen zit, beginnen ze ook te experimenteren met series van vreemde bodem. Vorig jaar deden ze dat al een beetje met Narcos (hoe gruwelijk was die?!) en vanaf 5 mei kun je kijken naar Marseille. Zie deze als het Franse antwoord op Boss. Na 20 jaar de burgemeester van Marseille te zijn geweest moet Robert Taro het opnemen tegen de jonge hond Lucas Barres. Het zal je niet verbazen dat dit alles behalve gezellig gaat worden. Verwacht roddel en achterklap. Verwacht intriges. Verwacht enorme messen in ruggen.
The Get Down (Netflix, 12 augustus)
OMG! Netflix komt gewoon met de 2016 versie van Wild Style! De Bronx, graffiti, poppin’ & locking en de eerste babystapjes van hiphop. What’s not to like? Nou, misschien dat de zoon van Will Smith er in speelt? We gaan het zien.
Animal Kingdom (TNT, 7 juni)
Joshua heeft een oma die overal schijt aan lijkt te hebben. Waarom met een pensioentje wegkwijnen als je ook samen met je zonen een crimineel imperium op kunt bouwen in het zonnige California? Als Joshua z’n moeder komt te overlijden en hij bij z’n oma intrekt, wordt het een flinke klus om zich niet mee te laten slepen in alle schimmigheid.
Cleverman (SundanceTV, 1 juni)
Ben zelf geen scifi fanatic, maar Sundance maakte met Rectify, Hap And Leonard en Deutschland 83 mooie dingen, dus ik geef deze het voordeel van de twijfel. Een verhaal over aliens die heel erg op mensen lijken, maar het niet zijn. Een beetje als Marijke Helwegen dus, maar dan anders.
Wrecked (TBS, 14 juni)
Laatst struikelde ik dus over de komedie The Detour van TBS en die is best wel grappig. Uit diezelfde keuken rolt straks ook Wrecked en die verdient dus ook een kans. Ze zeggen zelf dat het een soort Lost is, maar dan grappig. We gaan het zien.
Lady Dynamite (Netflix, 20 mei)
Love, Flaked, The Ranch, Real Rob, Master Of None. Kimmy Schmidt. Hebben jullie bij Netflix al een komedie gezien, waarvan het kijken niet aanvoelde alsof je twintig tia’s achter elkaar kreeg? Ik niet en als ik de trailer van Lady Dynamite zo bekijk, ben ik bang dat daar in de week van 20 mei geen verandering in gaat komen. Komedies knutselen is een kunst op zich en niet iedereen heeft die blijkbaar even goed onder de knie. Kan, maar leg je er dan gewoon bij neer.
Queen Of The South (USA Network, 21 juni)
Je dooie drugsrunner vriendje wreken, door de Escobarrin van je hood te worden. Laat dat maar aan Teresa over. Best wel een potje veel zin in deze. Zal mij tegen die tijd een worst zijn dat het buiten 23 graden is. Deze moet gekeken worden.
Flowers (Seeso, 5 mei)
Olivia Coleman. Je zag haar in Broadchurch, je zag haar in The Night Manager. Beiden niet echt series om jezelf hinnikend van het lachen bij op de dijen te kletsen. Olivia deed echter ook Peep Show en dat was wel heel grappig. Hopen dat ze die funnyness niet verloren is, want ook om Flowers moet er gelachen worden. De trailer is in ieder geval al behoorlijk absurd en dat lust ik wel. Benieuwdheid all over the place.
Roadies (Showtime, 26 juni)
Na Vinyl weer een serie die ons een inkijkje gaat geven in de geromantiseerde wereld van de muziekindustrie. Dit keer gaat het over de pakezels achter de schermen, die jou avondje Paradiso überhaupt mogelijk maken. Er zal ook wel weer veel in geflikflooid worden. Daar hoop ik althans wel op.
Vice Principals (HBO, 17 juli)
Er zijn twee conrectors en er is maar plek voor één kont in de stoel van schooldirecteur. Wie gaat deze vacante positie vullen en hoe ver willen ze gaan om dit te bereiken? Nou? Nou? Zeg dan!
Outsiders Next Post:
Tjockare Än Vatten A.K.A. Thicker Than Water
