Geef nou maar toe… Je ligt gewoon nog in bed, hè? Vannacht net even dat ene glas champagne teveel getikt en nu durf je nauwelijks nog te bewegen uit angst dat alle borrelnootjes en oliebollen straks langs het behang van de slaapkamer naar beneden druipen. Red je het nog wel om met je vinger heel langzaam over het beeldscherm van je telefoon of tablet te vegen? Zou mooi zijn, want dan kun je zien wat de eerste maanden van 2016 allemaal te bieden hebben op het gebied van nieuwe series en dat is, in tegenstelling tot jou, niet misselijk. Ik kan me niet herinneren dat er ooit aan het begin van ‘t jaar zoveel sappigs met potentie in de coulissen stonden te trappelen. Tuurlijk gaan sommigen ons nog meer teleurstellen dan het Nederlands elftal tijdens de EK-kwalificatie, maar als zelfs maar de helft hiervan daadwerkelijk zo gruwelijk is als de trailer doet vermoeden, dan gaan we een heel mooi seriejaar tegemoet.
Underground (WGN, ergens in 2016)
Amistad, The Color Purple, Selma, The Butler, 12 Years A Slave. Op het grote doek zien we zo nu en dan wel films voorbijkomen die zich wagen aan de slavernij en de ongelijkheid tussen blank en zwart, maar series blijven wat dat betreft jammer genoeg wat achter. Na Roots, wat alweer stamt uit ’77, kan ik zo 1,2,3 niet een populaire serie oplepelen, die dit onderwerp, verspreid over een aflevering of acht, eens even goed bij de horens heeft gevat. Misschien dat Underground deze ban kan breken met het verhaal over een groep slaven die vluchten van een katoenplantage in Georgia.
Beowulf (ITV, 3 januari)
Na series als Game Of Thrones, The Last Kingdom en The Bastard Executioner, was het slechts een kwestie van tijd dat iemand de tanden zou zetten in deze klassieker. De lefgozer heet ITV en als de trailer representatief is voor wat we mogen verwachten, dan word ik daar best blij van.
American Crime Story (FX, 2 februari)
Bij FX hebben ze bedacht dat het leuk zou zijn de verhalen van Amerika’s grootste misdadigers in een serievorm te gieten. Zijn al die moorden, aanslagen en corruptieschandalen tenminste nog ergens goed voor. Het hele O.J. Simpson-proces is als eerste aan de beurt en heeft met o.a. Cuba Gooding Jr, David Schwimmer en John Travolta meteen een cast die alleen maar kan teleurstellen (Kijk mij hier even de druk opvoeren.).
Ófærð A.K.A. Trapped (BBC4, begin 2016)
Een nieuw serieseizoen is natuurlijk niet compleet zonder lekkers uit ‘t Noorden. Dit Scandinavische kunststukje komt uit IJsland. In een afgelegen dorpje spoelt in plaats van wrakhout een dooie kerel aan. Dat vraagt om een onderzoek en iedereen is verdacht. Iedereen! Voelt een beetje aan als Fortitude en die was nice, dus dat is mooi.
The Get Down (Netflix, ergens in 2016)
OMG! Netflix komt gewoon met de 2016 versie van Wild Style! De Bronx, graffiti, poppin’ & locking en de eerste babystapjes van hiphop. What’s not to like? Nou, misschien dat de zoon van Will Smith er in speelt? We gaan het zien.
The Girlfriend Experience (Starz, ergens in 2016)
Steven Soderbergh, die van kaskrakers als Ocean’s Eleven, Traffic, Magic Mike en de seriesmuller The Knick, kwam in 2009 met de film The Girlfriend Experience. Het werd niet helemaal wat hij ervan gehoopt had (5.5 op IMDb), maar hij krijgt van Starz nu de mogelijkheid op revanche met een serievariant van het verhaal over een high end call girl, die in New York het hoofd boven water probeert te houden. Films die tot serie verbouwd worden (12 Monkeys, Fargo, From Dusk Till Dawn, Minority Report) zijn niet allemaal een even groot succes, dus ben benieuwd hoe dat voor The Girlfriend Experience gaat uitpakken. De trailer is veelbelovend.
Vinyl (HBO, 14 februari)
Martin Scorcese en Mick Jagger die samen een serie met de titel ‘Vinyl’ maken. Is het dan überhaupt nog belangrijk om te vertellen waar die over gaat of geloof je dat allemaal wel? Djiezus, wat heb ik zin in deze. Rockers die hun gitaren harder laten janken dan de moeder van Jan Smit toen Yolanthe er met de handdoeken vandoor ging, bergen coke zo hoog dat je zou denken dat je in een ski-gebied terecht bent gekomen en natuurlijk de noodzakelijke blote tiet. Met minder neem ik geen genoegen en dat zouden jullie ook niet moeten doen.
Outsiders (WGN, 26 januari)
In het heuvelachtige gebied ten zuiden van New York is er maar één iemand die het voor ‘t zeggen heeft en dat is de familie Farrell. Nou ja, één iemand… De familie Farrell bestaat natuurlijk uit wel meerdere iemanden en ze schijnen ook nog met elkaar te vozen, dus er komen er alleen maar meer bij. Wat dat betreft is het net Urk. Als de staat besluit dat het wel welletjes is en tot ontruiming van het Farrell grondgebied over wil gaan, barst de pleuris uit. Zo zien we dat graag, want dat is smullen.
Westworld (HBO, ergens in 2016)
Westworld gaat over een futuristische themapark wat bemand wordt door robots die de meest absurde fantasieën van de bezoekers uit laten komen. Ergens komt er alleen wat zand in de motor waardoor twee gasten die een Wild West-avontuur beleven opeens worden achtervolgd door een Androïde gunslinger. Serieus, dat is de kern van het verhaal. Ik weet niet wát die schrijver van Westworld gerookt had, maar ik moet het ook. Ook zit hier Anthony Hopkins in en dat lijkt me sowieso goed nieuws.
Shades Of Blue (NBC, 7 januari)
De zoveelste serie over een agent die te maken krijgt met loyaliteitsissues op de werkplek. Dit is er zo één waarvan je op voorhand eigenlijk al weet dat het een grote aanfluiting gaat worden, maar Jennifer Lopez speelt er in en dan ben ik al tevreden. Een kinderhand is snel gevuld, zullen we maar zeggen. Hè bah, dat krijgt in deze context opeens een hele ranzige betekenis. Sorry daarvoor. Heel erg onprofessioneel van mij.
Superstore (NBC, 4 januari)
Zo’n supermarkt waar ze alleen al twee gangpaden hebben met alleen maar verschillende soorten cornflakes, maar je kunt er ook jachtgeweren en verlovingsringen halen. Zo’n winkel dus en dat daar dan allemaal mensen werken die dingen mee maken. Grappige dingen. De pilot was in november al te zien en die deed mij in ieder geval met regelmaat zachtjes knorren. Geen komedie waar je de dijen diep paars van zult slaan van het lachen, maar een prima luchtig tussendoortje. Denk ik.
Lucifer (Fox, 25 januari)
Tom Ellis, die je misschien nog kent van Rush, is de duivel en hij verruilt de verzengende hitte van de hel voor de ziedende warmte van Californië. Begrijp ik wel. Op een gegeven moment heb je alles wel besproken met Mengele en Genghis Khan en dan is het tijd om op te stappen en te genieten van alle geneugten die het aardse bestaan te bieden heeft. Toch?
Colony (USA Network, 14 januari)
Een buitenaardse macht heeft het weer eens op onze aardkloot voorzien. Ditmaal hebben ze hun kamp in L.A. opgeslagen. Beetje in je in de micro-bikini rollerskaten langs Venice Beach met een ghetto blaster op de schouder. Wie zou daar nou niet met de snelheid van ‘t geluid voor door de dampkring denderen? Sommige inwoners maken een kniebuiging naar het nieuwe gezag, maar daar heeft FBI agent Will Bowman geen boodschap aan. Hij rolt de mouwen op en gooit de kont in de krib, maar de vraag is of hij daar niet een te hoge prijs voor hoeft te betalen.
Dark Net (Showtime, 21 januari)
Kijk, ik zit dus eigenlijk alleen maar op internet om zoveel mogelijk kattenplaatjes te verzamelen. Soms gebruik ik het ook om een pizza te bestellen of om op Facebook quasi-nonchalant wat willekeurige foto’s te liken van dat ene meisje waar ik al tijden een crush op heb, maar dat is het dan wel zo’n beetje. Dat internet wel meer is dan dat, bewijst de nieuwe docuserie van Showtime. Dark Net duikt in de donkere krochten van het internet. De dubieuze uithoeken waar het licht nauwelijks schijnt. De wereld van cyber-kidnapping, digital warfare, online cults en nog veel meer gezelligs.
Damien (A&E, ergens in 2016)
The Omen, het is één van die filmklassiekers die je gezien móét hebben. Van wie dan? Nou, van de mensen. Het volk. Men. Heb je nou helemaal geen zin om anderhalf uur lang naar die krakend ouwe meuk te koekeloeren, dan kun je binnenkort ook gewoon Damien opzetten. Gebaseerd op z’n klassieke voorganger vertelt Damien het verhaal van de inmiddels volwassen Damien, die, sinds hij op Tinder heeft staan dat hij de antichrist is, steeds minder goed in de markt lijkt te liggen. Arme Damien.
Follow The Money (DR1, 3 januari)
Follow The Money heet eigenlijk Bedrag en is er weer één van Deense bodem. Joepie! Het gaat over de graaiers bij de banken, op de financiële markt en in de bestuurskamers van de Shells, Unilevers en Capgemini’s van deze wereld.
Trailer is dus in het Deens, dus de meeste van jullie zullen daar geen reet van begrijpen, maar toch krijg je zo een beetje een idee wat je kunt verwachten.
Second Chance (Fox, 13 januari)
Ik heb zo ontzettend het idee dat dit een hele stomme serie gaat worden, dat ik er verder geen energie in wil steken. Iets met een corrupte agent, die doodgaat om vervolgens weer nieuw leven ingeblazen te krijgen. Of zoiets.
Preacher (AMC, 1 mei)
Kijk deze trailer en ga mij dan maar eens met droge ogen vertellen dat je deze niet ontzettend gigantisch heel erg gaat kijken. Achter deze staan in mijn agenda zo absurd veel uitroeptekens. Het is Kill Bill, Pulp Fiction en From Dusk Till Dawn all wrapped up in one. Als Tarantino een serie zou maken, dan was het deze. Als we de twee minuten durende trailer moeten geloven tenminste. Ook het verhaal over een losgeslagen priester, die met zijn vampier ex-vriendin op zoek gaat naar God, zou zo uit het verknipte brein van Tarantino kunnen komen. Zo benieuwd naar deze.
Baskets (FX, 21 januari)
Zack Galifranikinidiakanis was hilarisch in The Hangover, Zack Fralifaniakis was hilarisch Between Two Ferns en ik moet me heel erg vergissen wil Zack Kalifrapidopoelidis ook niet extreem hilarisch worden in Baskets.
Cooper Barrett’s Guide To Surviving Life (Fox, 3 januari)
New Girl is van Fox en New Girl vinden we leuk. Als Fox dus weer met een “jonge-mensen-gaan-samen-in-een-huis-wonen-en-maken-allemaal-dingen-mee” komt, dan zuchten we eerst even vanwege het enorme gebrek aan originaliteit, maar zijn we uiteindelijk toch zo nieuwsgierig dat we gaan kijken. Althans, dat is hoe het er bij mij thuis aan toe gaat.
11.22.63 (Hulu, 15 februari)
Als je om inspiratie verlegen zit bij ‘t bedenken van een nieuwe serie, kun je altijd één van Stephen King’s boeken als uitgangspunt nemen. Bijvoorbeeld één van die boeken waarin hij iemand terugstuurt naar begin jaren ’60 om de moord op Kennedy te voorkomen. Meiden… James Franco zit hierin.
The Magicians (Syfy, 25 januari)
Syfy. Kan niet zeggen dat het helemaal mijn zender is. Seriematig vreet ik alles, maar sci-fi is gewoon niet helemaal mijn genre, geloof ik. Ruimteschepen, buitenaards leven, interplanetaire premiejagers, ‘t maakt mij de pis niet lauw. Goochelen ben ik dan wel weer gek op, dus als ze daar acht afleveringen lang op los gaan, dan heb je mijn aandacht. Misschien die van jullie ook wel?
Outcast (Cinemax, ergens in 2016)
Als je Robert Kirkman, de geestelijk vader van The Walking Dead, carte blanche geeft om te doen waar ie zin in heeft, dan moet je achteraf niet lopen klagen dat het allemaal wat gruwelijk is geworden. Gruwelijk als in kramp in je maag én gruwelijk als in … Gruuuuuuwlùhk! Kyle Barnes is al van kinds af aan bezeten door de duivel, maar is niet te bedonderd om een beetje aan zelfreflectie te doen. Wat hij ontdekt kan de wereld op haar grondvesten doen schudden. Ooooooeeeeehhhhh…
Quarry (Cinemax, ergens in 2016)
Banshee, The Knick, Outcast… Ik hartje Cinemax. Ook Quarry belooft er weer één te worden om in te lijsten. Oorlogsveteraan komt thuis na wat jaren Vietnam, maar thuis zitten ze niet op hem te wachten. Super zielig.
Billions (Showtime, 17 januari)
Die rooie uit Homeland gaat zich nu een seizoen lang bemoeien met het grote geld op de New Yorkse financiële markt. Verwacht messen in ruggen, vieze plannetjes en een breed scala een bekende seriegezichten. Kom d’r maar in hoor, Showtime!
The Shannara Chronicles (MTV, 5 januari)
Als je dacht dat MTV ook in 2016 alleen maar camera’s zet op zwanger geschopte tieners, internetdaters met een persoonlijkheidsstoornis en Italiaanse inteelt, think again. Fantasy-serie The Shannara Chronicles lijkt zowaar op een serieuze poging om met iets fatsoenlijks over de brug te komen. Hopelijk gaat hiermee de M in MTV van ‘matig’ naar ‘meesterlijk’, want we weten allemaal dat het ‘muziek’ al jaren niks meer te maken heeft.
Mad Dogs (Amazon, 22 januari)
Een groep vrienden gaat lekker met elkaar in een party-oord de bloemetjes buiten zetten en raakt opeens verwikkeld in allerlei hilarisch gedoe waar ze helemaal niet om gevraagd hebben. Waar hebben we dat eerder gehoord? Inderdaad, deze remake van het Britse Mad Dogs is eigenlijk gewoon de serievariant van The Hangover. A tough act to follow, maar we gaan vanzelf zien of we af en toe naar de pens moeten grijpen van ‘t lachen. Ben ik gek op… lachen.
Nou? Heb ik iets teveel gezegd? Nee, hè? Dat wordt de komende tijd weer een pot smullen, die z’n weerga niet kent. Tuurlijk gaan er ook de nodige natte scheten tussen zitten, maar dan nog blijft er genoeg over om de komende winterse weekenden onder een dekentje op de bank door te brengen.
Sjèrrùn is kèhrùn, mensen!
Minority Report Next Post:
Rita