In 2016 dropte Netflix haar eerste Original van Braziliaanse bodem en ze legde de lat met 3% meteen lekker hoog. De apocalyptische survival of the fittest boeide vanaf de eerste minuut en had, net als veel Scandinavische series, een compleet eigen vibe. Een vibe waar ik wel meer van lustte. In casa di Gumstarr werd dan ook de eenmanspolonaise ingezet toen Netflix bekendmaakte dat ze met een nieuwe Braziliaanse titel bezig was. Een hosanna-stemming die, na het zien van de trailer, tot ongekende hoogte steeg. Dit zou er zomaar eentje kunnen worden in het rijtje El Chapo, Prófugos en Narcos. Niet in de laatste plaats omdat hij uit de koker van José Padilha kwam. De José Padilha die naam maakte met zijn snoeiharde favelafilm Tropa de Elite – als je die nog niet keek… kijken! – en die zich links en rechts ook met wat afleveringen van Narcos bemoeide. O Mecanismo moest haast wel een smuller gaan worden…
…nou, niet dus. Niet echt, tenminste. Ik weet niet of je ook gecatfisht kunt worden door een trailer, maar de eerste indruk van O Mecanismo blijkt achteraf nog misleidender dan al die Instagram-foto’s op Tinder. De teaser van deze nieuwe Netflix Original doet vermoeden dat je acht afleveringen lang op het puntje van je bank woont, maar dat valt dus allemaal vies tegen. Waar is het misgegaan? Het verhaal leek op voorhand zo veelbelovend.
Thierry Baudet’s worst nightmare
O Mecanismo is losjes gebaseerd op de roman, Lava Jato, van Vladimir Netto en gaat over het Brazilië van begin deze eeuw. Het Brazilië dat gebukt gaat onder corruptie, grootschalig witwassen en kartelvorming, waarvan Thierry Baudet hyperventilerend en met rode vlekken in zijn nek ter aarde zou storten. Het gaat over het Brazilië waar het laten ontstoppen van je gootsteen dertienhonderd euro kost, omdat zelfs de Minister van Volkshuisvesting iets aan die klus over moet houden. Letterlijk. In een discrete envelop. Onder tafel. De detectives Ruffo en Cardoni willen dit mechanisme van list en bedrog ontmantelen, maar dat gaat niet zonder de nodige opofferingen in de persoonlijke sfeer.
Slaapverwekkende telenovela
Soms voel je series, soms voel je ze niet. O Mecanismo valt voor mij in die tweede categorie. Het heeft bij vlagen die telenovela-achtige vibe die ook in Pablo Escobar: El Patrón del Mal en Sé Quién Eres zat, alleen mist het de charme van de onbedoelde knulligheid. Het plot heeft niet al te veel om het lijf. Leuk voor een film van anderhalf uur, maar niet genoeg voor acht afleveringen van drie kwartier. Het gevolg is een spanningsboog die nog vlakker is dan de rondetijden van Sven Kramer op de vijf kilometer. De onheilspellende muziek veinst dan ook een spanning die er eigenlijk geen moment echt is. Het gebrek aan nagelbijten komt waarschijnlijk ook, omdat er nauwelijks binding is met de personages. Character building is overduidelijk een ondergeschoven kindje en daardoor zal het de kijker een zorg zijn wat er met de personen in kwestie gebeurt. Mij wel in ieder geval. Nee, O Mecanismo is niet geworden wat ik er op voorhand van gehoopt had. Je kunt hem zeker even checken voor een lesje Braziliaanse geschiedenis, maar dan zou ik de audio wel op Engels zetten, zodat je ondertussen lekker een potje kunt Candycrushen.
– Netflix
– 2018 – 2019
– 2 seizoenen
– Een licht geromantiseerde versie van het grootste corruptieschandaal in de Braziliaanse geschiedenis
– 45 minuten per aflevering
Tabula Rasa Next Post:
Wild Wild Country
