Misbruikt tijdens haar jeugd, beide borsten verloren na een ernstige vorm van borstkanker en een darmaandoening waardoor alles er net zo hard weer uitkomt als dat ‘t erin gaat. Je zou kunnen zeggen dat het niet echt lekker gaat met Tig, maar nog altijd stukken beter dan met haar moeder, die is namelijk dood. Waarschijnlijk gestorven door niet aflatende verveling. Death by extremely boring husband. Tig reist van L.A. naar haar hometown in Mississippi om samen met haar broer en stiefvader de laatste zaken rondom het overlijden van haar moeder in orde te maken en besluit wat langer te blijven om zich te ontdoen van de dagelijkse sleur aan de Westkust.
Autobiografisch
One Mississippi is even een paar uur van tussen de gordijnen meegluren in andermans familieleven. Het is er zo één als Transparent, zo één als Olive Kitteridge, maar dan een soort van autobiografisch. Tig is namelijk Tig Notaro en Tig Notaro is voor het overgrote deel Tig. Ze is geboren in Jackson, Mississippi, maar snuift inmiddels de smog van L.A.; maakt geen geheim van haar homoseksualiteit en heeft in de verplaswedstrijd met kanker aan het langste eind getrokken en gebruikt dit, onder luid gejuich van collega grappenmaker Louis C.K., als materiaal voor haar stand-up comedy, radioshow en nu deze serie.
Degelijk
Zeggen dat de zes afleveringen van vijfentwintig minuten de meest enerverende rit van je leven gaan worden is nogal overtrokken, maar van mij krijgt Notaro een voldoende, omdat ze de ballen heeft om haar leven, inclusief alle onzekerheden, ongefilterd op tafel te gooien. Je zou daarover ook kunnen zeggen dat ze een chronische narcist is die geen podium ongelegen laat om het lekker over zichzelf te hebben, maar dat is mij net even iets te cynisch. Al zit er wel een kern van waarheid in. Los van de inhoud weet Amazon na series als Red Oaks, Bosch en Hand Of God met One Mississippi opnieuw een zeer degelijke serie in elkaar te knutselen en dat verdient een bescheiden applaus. In ieder geval van mij.
– Amazon
– 2016 – 2017
– 2 seizoen
– Het leven van een ietwat narcistische radiohost.
– 25 minuten per aflevering
Harley & The Davidsons Next Post:
MacGyver