Pedal

by Gumstarr • May 25, 2014 • Acht, Docu • Comments Off on Pedal • 3250

We weten allemaal dat Amerika niet het land van fietsen is. De gemiddelde Amerikaan doet liever een all you can eat bij de lokale Danny’s, Eddy’s, Berry’s of hoe die diners ook mogen heten, om zich vervolgens, al dan niet met behulp van een grote pot vaseline en een enorme schoenlepel, achter het stuur van zijn pick-up te wringen. Ze hebben er wel fietsen, maar daar zit dan meteen weer een ronkend twin block aan vast geschroefd. Ook lijkt het alsof je daar alleen maar op mag rijden als je beschikt over een enorme baard en een leren gilletje met een doodskop op de rug.

De uitzondering op de regel is New York, maar dat is eigenlijk natuurlijk ook gewoon nog steeds Nederland. Het is niet dat moeders daar en colonne hun kids op de fiets naar school brengen, maar er is wel een genootschap dat dagelijks hun leven riskeert door op hun stalen ros door de zee van gele taxi’s te manoeuvreren. De New York bike messengers.

Pedal schetst een aantal portretten van de urban outlaws, die met gevaar voor eigen leven zorgen dat pakketjes met spoed van Uptown naar Downtown worden gebracht. Zo is daar ‘Kid’, die trots vertelt hoe hij meer dan eens de fietsende NYPD te kakken heeft gezet als ze hem weer eens achtervolgde voor door rood fietsen; ‘Evangelis’, die naast pakketjes ook nog de boodschap van de heer op je deurmat bezorgt en Dexter die in Trinidad zijn rechterbeen verloor, maar de trapper(s) nog steeds dagelijks de sporen geeft. Het is het verhaal van een subcultuur. Een subcultuur vol vrijbuiters, die zich niet willen conformeren aan de norm van alledag.

Dat laatste had wat mij betreft wel iets meer uitgewerkt kunnen worden. Pedal duikt namelijk nooit helemaal in het leven van zijn hoofdrolspelers en blijft daardoor een beetje sudderen aan de oppervlakte. Neem niet weg dat het altijd leuk is om naar beelden uit Nieuw Amsterdam te kijken. Nieuw Amsterdam is namelijk de bomb diggity.