Daar loopt ze door de Jordaan. De zon op haar gebronsde huid. Twee enorme mokkakleurige stelten die eindigen in kraakverse Nike Free Runs. Zij is wat er zou gebeuren als je het DNA van Sade en Pharrell in een blender zou gooien met een scheutje Rosario Dawson erbij. Ik dans om d’r heen zoals alleen Usher mij dat na zou doen en zing over alles wat mooi is in dit leven. En dat ze me dan uiteindelijke toch even die onbetaalbare glimlach gunt, net voordat ze bij zo’n afgetrainde sportschool koelkast in z’n veel te dure Duitser stapt. Nou, dat is ongeveer een beetje wat er door mee heen gaat als ik onderuit gezakt op de bank met een zak chips op m’n buik naar deze track van PJ Morton luister.
Previous post:
Being Elmo: A Puppeteer’s Journey Next Post:
Peter Aurisch Tattoos
Being Elmo: A Puppeteer’s Journey Next Post:
Peter Aurisch Tattoos
