NBC lijkt zich de afgelopen jaren te hebben ontpopt als de thuishaven van de zoetsappige guilty pleasure. Daarmee is de zender een beetje de Boyz II Men van televisieland geworden. Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik ging bijvoorbeeld net iets te emo op Friday Night Lights en ik probeer mezelf nog steeds bij elkaar te harken na het sentimentele sloopwerk van This Is Us. Met Rise, een bewerking van Michael Sokolove’s boek, Drama High, probeert NBC je opnieuw snotterend op de bank achter te laten. De vraag is alleen of ze daar helemaal in geslaagd zijn. Ik heb namelijk zo mijn twijfels.
Romeo, Romeo! Wherefore art thou Romeo?!
Lou is al bijna twintig jaar leraar Engels op Stanton High, maar dat ontleden van Of Mice And Men voor een klas vol ongeïnteresseerde puistenkoppen begint hem zo zoetjes aan wel de keel uit te hangen. Het is tijd voor een nieuwe uitdaging. Iets met verandering van spijs en eindelijk z’n passie volgen. Lou wordt het nieuwe hoofd drama van Stanton High en kan meteen aan de slag met de jaarlijkse musical. Zijn eerste productie, Spring Awakening, roept direct de nodige weerstand op. Een musical over jongeren die zichzelf en hun seksualiteit ontdekken valt niet bij iedereen even lekker. Tienerzwangerschappen, abortus, homoseksualiteit en zelfmoord zijn nou niet bepaald onderwerpen die in het puriteinse Amerika tijdens het prakken van de aardappelen besproken worden. Gaandeweg ontdekt Lou dat de levens van zijn studenten misschien niets eens zo heel erg anders zijn dan die van de karakters in het stuk.
Te braaf
Om maar meteen met de deur in huis te vallen, Rise is geen This Is Us. Dat zal je waarschijnlijk ook niet verbazen, want er zijn mensen – en ik ben voorzitter, secretaris en penningmeester van die groep mensen – die This Is Us scharen onder de beste series ooit. Daar valt dus bijna niet tegen op te boksen. Als je Rise dan toch ergens mee moet vergelijken, dan neigt het meer naar een karigere versie van Friday Night Lights. Op zich ook niet verwonderlijk, aangezien director Jason Katims bij beide series nauw betrokken is geweest. Vergeleken met het American footballdrama uit 2006 is Rise alleen net iets te braaf. Het schuurt eigenlijk nergens. Het is, zoals het een guilty pleasure betaamt, een kettingbotsing van clichés, maar het mist dat subtiele rauwe randje waardoor het nog enigszins geoorloofd is om het te kijken. Voor wat ouder publiek dan. Rise is namelijk best oke als je tussen je huiswerk en het avondeten nog een uurtje te doden hebt. Het is een tienerserie waar ik me vroeger, na het horen van de laatste bel, het snot voor de ogen voor had gefietst. Een soort Heartbreak High, maar dan Amerikaans. En iets minder goed.
– NBC
– 2018 – 2018
– 1 seizoen
– Corny high school drama
– 50 minuten per aflevering
Lost In Space Next Post:
Here And Now
