De Israëlische televisiemaker Ron Leshem heeft het er maar druk mee. Droeg hij onlangs nog zijn steentje bij aan de Amerikaanse versie van het door hem bedachte Euphoria, inmiddels is de focus weer volledig op de eigen regio gericht. Zo dropte hij een aantal maanden geleden – met het relatief onbekende No Man’s Land – bijvoorbeeld een aangrijpend verhaal over de strijd tegen Islamitische Staat. Ook voor zijn nieuwste project – een serie over de gruwelen van de Jom Kipoeroorlog – blijft hij dicht bij huis. Het lokale filmfonds was blijkbaar in een vrijgevige bui, want met één miljoen dollar per aflevering is Sh’at Neila één van de duurste Israëlische series ooit. Iets wat je er ook wel aan af ziet, want thuis op de bank vliegen de granaatscherven je op schrikbarend realistische wijze om de oren. Het zou je bijna doen laten vergeten dat Valley Of Tears – zoals de serie buiten de Israëlische landsgrenzen heet – verder niet zo veel om het lijf heeft.
Jomkiwat?
Het is 6 oktober 1973 en terwijl Israël op het punt staat om Jom Kipoer – Dag van de Vergevingen – in te luiden, richten Syrische en Egyptische tanks hun loop richting Jeruzalem. De buurlanden zijn wel een beetje klaar met Israël’s hardnekkige expansiedrift en willen de militaire onderbezetting tijdens deze nationale feestdag gebruiken om de door Israël bezette Sinaï en Golanhoogten terug te winnen. Dat is – heel in het kort – de Jom Kipoeroorlog, maar daar gaat Sh’at Neila dus eigenlijk bijna niet over. Het zijn meer persoonlijke verhalen van mensen in de frontlinies.
Broederschap enzo
Wie Sh’at Neila aanslingert in de hoop meer te weten te komen over de Jom Kipoeroorlog, komt dus enigszins bedrogen uit. Deze nieuwste van Ron Leshem is geen The Vietnam War, waarin tot in het kleinste detail wordt uitgelegd hoe de boel zo heeft kunnen escaleren. Jammer. Sh’at Neila is meer een serie over broederschap en korte momenten van medemenselijkheid in de frontlinies. Het is daarmee een beetje de Israëlische versie van series als Band Of Brothers en Generation Kill. Maar dan minder goed. Vanzelfsprekend. Desalniettemin is het – ondank zijn bij vlagen wat knullige en karikaturale voorkomen – best een vermakelijke serie. Je moet alleen wel zelf even de bloedirritante Avinoam Shapira wegdenken. Je moet hem zien te negeren zoals die opdringerige Volkskrantverkoper bij de ingang van je lokale buurtsuper. Waarom ze die hysterische zenuwfabriek aan de cast hebben toegevoegd, is mij echt een raadsel. Iedere keer als hij in beeld kwam, hoopte ik vurig op een verdwaalde raket of een geweer wat tijdens het schoonmaken per ongeluk af ging. Niet te doen.
– Kan 11
– 2020 – 2020
– 1 seizoen
– Broederschap in de Jom Kipoeroorlog
– 45 minuten per aflevering
Nieuwe Series In 2021 Next Post:
Night Stalker: The Hunt For A Serial Killer
