Weet je nog dat je in de lange pauze stiekem het schoolplein af sloop om in het speeltuintje om de hoek een veel te slecht gedraaide joint rond te laten gaan? Hoe vervolgens het blokuur Wiskunde B als een waas aan je voorbijtrok en je na het gaan van de bel nog zeker een kwartier apathisch voor je uit zat te staren in een leeg klaslokaal? Weet je nog dat je na een paar hijsen Light Of Jah opeens een enorme drang kreeg om de hele vitrine van Snackbar Kootje leeg te kopen? Er waren nooit mensen van ‘t Guinness Book of Records bij, maar jij hebt op zomerse zaterdagavonden meer dan eens achteloos het wereldrecord frikandellen-met-een-open-ruggetje-eten verbroken. Draaide je je hand niet voor om. Of alleen op je kamertje, stoned als een garnaal, urenlang gniffelen om de licht hysterische nasynchronisatie van Tony Little en z’n paardenstaart bij eindeloze re-runs van Amazing Discoveries?
Weet je dat nog? Weet je nog hoe apestoned je was? Nou, dat is ongeveer de staat waarin je moet verkeren om de humor van Son Of Zorn een beetje op prijs te stellen. Nuchtere mensen – waar ik mijzelf voor het gemak ook maar even onder schaar – zullen over het algemeen vooral verward naar hun beeldscherm staren wanneer ze zien dat He-Man in Almere Buiten gaat wonen om de band met zijn tienerzoon wat aan te halen. Dat is namelijk waar Son Of Zorn over gaat en voor mij is dat nét even too far outthere. Leuk geprobeerd, maar nee.
– FOX
– 2016 – 2016
– 1 seizoen
– He-man in de de Vinex
– 20 minuten per aflevering
