In Amerika kun je als president twee keer vier jaar de kalkoen aansnijden in ‘t Witte Huis, maar daarna beginnen de verhuizers toch echt je spullen in dozen te stoppen en je naambordjes van de deuren te steken. Ook op Hollandse bodem moet je als minister-president elke vier jaar maar weer hopen dat je niet aan je maatpak ‘t torentje uitgesleurd wordt. Als je de vier jaar überhaupt al vol maakt. Nee, dan Egypte. Daar roep je jezelf gewoon uit tot opperhoofd om vervolgens lekker dertig jaar te blijven sudderen in het pluche. Natuurlijk doe je wel om de zes jaar voor de vorm verkiezingen, maar als er verder toch niemand mee mag doen, dan zal het niet echt nagelbijten zijn wanneer de stemmen worden geteld. Nou dat waren de Egyptenaren dus zat en daar gaat deze documentaire over.
Als ze eind 2010 in Tunesië in opstand komen tegen president Ben Ali is ‘t begin van de Arabische Lente daar. Het lijkt wel Domino D-day wanneer de ene regering na de andere gedwongen wordt om de nodige veranderingen door te voeren. Algerije, Libië, Jemen, Syrië, iedereen komt aan de beurt, ook Egypte. In Caïro is het Tahrirplein het strijdtoneel voor protesten tegen de zittende Moebarak en alles waar hij voor staat. De beelden van het NOS journaal kennen we allemaal, maar in ‘The Square’ zien we de revolutie van binnen uit. Egyptenaren met allerlei verschillende achtergronden die schouder aan schouder schreeuwen dat het zo niet langer kan. Is indrukwekkend en iets om over na te denken als je op het punt staat om de stembus te laten voor wat hij is, omdat die ene van Idols vanavond bij Ik Hou Van Holland zit.
– The Square
– 2013
– 108 minuten
– Het tahrirplein en wat zich daar allemaal afspeelde. En daar dan een docu over.
True Detective Next Post:
Kobe Doin’ Work