Met hun serie over Joe Exotic en Carole Baskin tilde Peacock de definitie van uitmelken onlangs naar een nog twijfelachtiger niveau. Waarom zou je je in hemelsnaam wagen aan een verhaal wat iedereen na Tiger King nog vers in het geheugen heeft? Daarnaast zit toch niemand op een gedramatiseerde versie van de feiten te wachten als je ook gewoon voor het echte werk kunt gaan? Dezelfde vraag had ik op voorhand ook bij The Staircase. Netflix maakte een aantal jaar geleden – onder dezelfde titel – een aangrijpende documentaire over de bloederige dood van Kathleen Peterson en nu komt HBO Max opeens met haar gedramatiseerde kijk op dat verhaal. Is hier sprake van beter goed gejat dan slecht bedacht of had HBO Max haar budget – in de hevig woedende streamingdienstoorlog – beter uit kunnen geven aan nieuw en verrassend? De cynicus in mij dacht het antwoord bij voorbaat al te weten, maar bleek bij nader inzien toch een beetje voor zijn beurt te hebben gesproken.
Bloederige dood
Het is zondag 9 december 2001 en een ontdane Michael Peterson belt in paniek met 9-1-1: zijn vrouw – Kathleen – is van de trap gevallen. Wanneer de hulpdiensten arriveren, treffen ze een ongekend bloedbad aan. Menig slachthuismedewerker zou de wenkbrauwen fronsen bij het zien van het trappenhuis van de Petersons. Als dit daadwerkelijk een ongeluk is, dan is Kathleen niet één, maar vijftien keer achter elkaar van de trap gevallen. De ogen richten zich dan ook direct op Michael en de openbaar aanklager is er heilig van overtuigd dat de man des huizes bloed aan zijn handen heeft. Letterlijk én figuurlijk. Michael ontkent in alle toonaarden, maar zelfs in zijn directe omgeving beginnen mensen langzaam te twijfelen aan zijn onschuld. Is Kathleen het slachtoffer geworden van een freak accident of deelde ze het bed met een moordzuchtige psychopaat? Wie het weet, mag het zeggen.
Jurybankje
Het is dat The Staircase met Colin Firth en Toni Collette beschikt over een aansprekende cast, anders had ik deze nieuwste van HBO Max waarschijnlijk lekker gelaten voor wat ie is. De gelijknamige documentaire maakte destijds zoveel indruk, dat het mij schier onmogelijk leek om daar nog iets aan toe te voegen. Ik vond het toen vooral tof dat je op basis van de bewijslast zelf moest bepalen of Michael Peterson een schoon geweten had of niet. Het leek soms net alsof je één van de leden in het jurybankje was. Grappig genoeg manoeuvreert deze nieuwste editie van The Staircase je in een soortgelijke positie. Het ene moment ben je er zeker van dat Peterson zijn vrouw wat heeft aangedaan en vervolgens weet hij je toch weer aan het twijfelen te krijgen. Hij is een ongegeneerde mindfucker.
Aangename verrassing
HBO Max had het bestaan van de Netflix documentaire natuurlijk compleet kunnen negeren, maar heeft er verrassend genoeg voor gekozen om de makers ook een bijrolletje te geven. Zo zien we hoe een stel Franse filmmakers naar Amerika reizen om daar – op basis van Peterson’s zaak – een schets te geven van het Amerikaanse rechtssysteem. Het is daardoor soms net alsof deze serie en de docu met elkaar verbonden zijn. Het maakt het allemaal een beetje meta, maar dat is ook wel weer grappig. Ik kan me voorstellen dat deze serie zelfs nieuwsgierig maakt naar het origineel, iets waar ze bij Netflix niet rouwig om zullen zijn. Na een aflevering of vier wordt het allemaal wat stroperig – en kun je je niet aan de indruk onttrekken dat het korter en bondiger had gekund – maar daar heb je wellicht vooral last van als je de docu al hebt gezien. Ondanks dat is The Staircase een aangename verrassing en moet ik wellicht ook maar eens overwegen om Joe vs. Carole een kans te geven.
– 
HBO Max
– 2022 – 2022
– 1 seizoen
– Is hij een moordenaar of niet?
– 60 minuten per aflevering
The Dropout Next Post:
The Time Traveler’s Wife
