Wanneer de zwarte gemeenschap het belang benadrukt van meer vertegenwoordiging aan talkshowtafels, in de politieke arena en het bedrijfsleven, dan wordt dat door wit Nederland vaak achteloos weggewuifd. Datzelfde witte Nederland dat opeens massaal de wekker zet, omdat aan de andere kant van de wereld een landgenoot in een hele snelle auto races wint. Hetzelfde Nederland dat hun dochter op een racefietsje zet, omdat Annemiek van Vleuten en Anna van der Breggen iedereen het snot voor de ogen fietsen in de Giro Rosa. Goh, je zou bijna gaan denken dat representatie wel degelijk een positieve uitwerking kan hebben, dat mensen zich optrekken aan rolmodellen waarmee ze zich kunnen identificeren. Ook Killer Mike is die mening toegedaan en om dat nog wat extra te onderstrepen heeft hij voor Netflix een nogal grappige, zesdelig docu in elkaar geflanst.
Absurdistisch activisme
Killer Mike is de alias van Michael Santiago Render en Michael is de helft van het hiphopduo Run The Jewels. Mike is dus goed met woorden. Niet alleen op een beat, maar ook in tijdschriften, collegezalen en in Bernie Sanders’ race voor het presidentschap van 2016. Als het gaat over zaken als: sociale ongelijkheid, politiegeweld en geïnstitutionaliseerd racisme, dan is Mike nogal activistisch ingesteld en gebruikt hij elk podium dat hij kan krijgen. Zijn nieuwste platform is Netflix en om aan te kaarten wat er – in zijn ogen – verbeterd kan worden aan Amerika, heeft hij een aantal sociale experimenten bedacht. Een aantal licht absurdistische, sociale experimenten.
Van kerk tot cola
Waarom moet de zwarte gemeenschap het eigenlijk stellen met een witte zoon van God? Kan die kerel niet zwart zijn en hoe zou het evangelie er dan uitzien? Als de Hell’s Angels hun eigen merchandiselijn hebben, waarom zouden de Bloods en de Crips dan niet een eigen cola-imperium uit de grond kunnen timmeren? Is het mogelijk om drie dagen te leven in een volledig zwarte economie? Nee, niet in een economie die zich geheel onttrekt aan het oog van de belastingdienst, maar een economie die in z’n geheel bestaat uit bedrijven van zwarte eigenaren. Kun je dan nog autorijden? Heb je dan nog eten in de koelkast? En – niet geheel onbelangrijk – kan er dan nog op gezette tijden een jointje gerookt worden? Zomaar wat dingen die Killer Mike zich in Trigger Warning afvraagt. Vragen met nogal grappige en bizarre experimenten als gevolg.
Black Sacha Baron Cohen
Nee, niet alle afleveringen van Trigger Warning zijn even sterk. Ja, het voelt bij vlagen een beetje als een karikatuur, een gimmick. Dat neemt echter niet weg dat Killer Mike met deze nieuwste van Netflix wel een belangrijke vraag aansnijdt: is het in de wereld allemaal wel eerlijk verdeeld? Het antwoord kennen we natuurlijk allang, maar de manier waarop Killer Mike het probeert te geven is op z’n zachtst gezegd: verfrissend. Ben jij namelijk op Redtube wel eens een filmpje tegengekomen waarin iemand casual een stopcontact monteert, terwijl hij tegelijkertijd wordt aangeduwd door zijn hitsige buurman? Zou jij een poster boven je bed hangen van een boyband die bestaat uit een Alt-righter, een trotste homoseksueel en een fervent aanhanger van de Nation of Islam? Heeft een religie die is gestoeld op zoveel mogelijk slapen kans van slagen? Trigger Warning zoekt het uit en is daarmee weer eens wat anders. Als je het dan toch ergens mee zou móéten vergelijken, dan heeft het nog het meeste weg van de shows van Sacha Baron Cohen. Je weet wel, de man achter Ali G. Het is een soort Who Is America? , maar dan beter. Hoe dan ook, het zijn afleveringen van nog geen half uur, dus slinger er tijdens de treinreis naar het werk gewoon eentje aan. Wie weet vind je het wel wat.
– Netflix
– 2019 – 2019
– 1 seizoen
– Stukje absurdistisch activisme om over na te denken
– 25 minuten per aflevering
After Life Next Post:
Black Monday