Hij luistert naar meer namen dan P Diddy, verleende zijn naam aan een stoel lang voordat Philippe Starck dat deed en staat in het Guiness Book of Records als de langstzittende monarch van een groot Europees land. Zelfs de taaie Queen Elizabeth gaat haar kunstgebit stukbijten op zijn indrukwekkende heerschappij van 72 jaar en 110 dagen. Zomaar wat antwoorden op mogelijke Triviant-vragen over Lodewijk XIV A.K.A. Lodewijk de Grote A.K.A. de Zonnekoning. Canal Plus zag in het leven van deze kleurrijke Franse koning wel een goed verhaal en smeedde met Versailles een tienluik om de vingers bij af te likken.
Kinderarbeid
We spreken vaak schande van Vietnamese kinderen die niet de tafel van vier leren, omdat ze te druk zijn om met bebloede vingertoppen in een slecht verlicht naaiatelier onze Air Max 1’tjes in elkaar te friemelen. Schudden meewarig het hoofd wanneer Real Madrid ergens in de Andes een kleuter losweekt van zijn familie, omdat hij beschikt over bovengemiddeld veel gevoel in de linkerwreef. Vinden we allemaal verderfelijk. Nou ja, bijna allemaal dan. In Frankrijk doen ze namelijk niet moeilijk over een beetje kinderarbeid op z’n tijd. Daar schuiven ze, in plaats van een hoedje van papier, een acht kilo wegende gouden kroon over de amper dichtgegroeide fontanellen van de jeugd en schreeuwen luidkeels: “Le roi est mort, vive le roi!”.
Best lang geleden
Het is 1643 en na het overlijden van koning Lodewijk XIII gaat meteen het hoofd van zijn vijfjarige zoon Lodewijk XIV op alle postzegels. Je kunt zo’n kleuter natuurlijk nog niet laten beslissen of de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden met de grond gelijk gemaakt moet worden of niet, dus for the time being zijn het vooral zijn moeder Anna en haar vertrouwenspersoon Kardinaal Mazarin die de scepter zwaaien. Wel zo verantwoordelijk. Het zal uiteindelijk nog tot 1661 duren voordat de drieëntwintigjarige Lodewijk XIV zich officieel met het reilen en zeilen van de Franse politiek begint te bemoeien. Bescheiden als ie is, roept hij zichzelf ook maar meteen uit tot plaatsvervanger van God op aarde. Een soort Zlatan dus, maar dan een paar honderd jaar eerder. Niet iedereen is even enthousiast over Louis en zijn godcomplex en deze spanningen zorgen er mede voor dat hij besluit het hele machtscentrum van Frankrijk te verhuizen naar een plek waar hij zich wel veilig voelt, Versailles.
Kostuumdrama
Zijn kostuumdrama’s niet jouw pakkie an, dan kun je deze lekker laten voor wat hij is. Er zitten namelijk nogal wat kostuums in. En drama. Zat jij wel kwijlend op de bank bij The Tudors en The Borgias, dan heb je er met Versailles één waar je helemaal los op kunt gaan. Tuurlijk was het misschien sterker geweest als ze Frans hadden gesproken en tuurlijk is het irritant dat blanke kerels van eind twintig blijkbaar allemaal op elkaar gaan lijken zodra ze een pruik opzetten, maar afgezien daarvan is Versailles vooral veel smullen. Het is na Braquo, Spotless en Romanzo Criminale het zoveelste bewijs dat je series maken prima aan Canal Plus over kunt laten.
Lofbetuigingen
Versailles is één van de duurste Franse producties ooit and it shows. Prachtige decors met meer goud dan het gebit van Kleine Viezerik en zoveel tierelantijnen dat je zou denken dat de meeste scenes bij De Veerkampjes thuis geschoten zijn. Met eigenlijk alleen Vikings op zijn cv is George Blagden een groentje, maar hij speelt zijn rol als King Louis met verve. Er is genoeg ruimte voor character building en de vaak gecompliceerde onderlinge verhoudingen krijgen alle tijd om langzaam tot de kook te komen. Vooral de haat-liefdeverhouding tussen Lodewijk en zijn broer is een lekkere rode draad door de serie. Het ontbreekt in Versailles dus eigenlijk aan niks, zelfs niet aan de nodige dosis naakt, want hey… It’s good to be the king.
– Canal Plus
– 2015 – 2017
– 2 seizoenen
– De biografie van Louis. Nee, niet de jazzlegende. Nee, niet de komiek. Nee, niet de documentairemaker.
– 50 minuten per aflevering
Stranger Things Next Post:
Outcast
